ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω τόσες εξομολογήσεις από ανθρώπους και κυρίως κοπέλες που περνάνε πολύ άσχημη και δύσκολη περίοδο στη ζωή τους ή και ζωή γενικά και δεν έχουν φίλους, φίλους με την αληθινή έννοια της φιλίας, τη σπάνια.. Κοπέλες συνομήλικές(εκεί στη δεκαετία των 20) που έχουν μια φιλία και μια καλύτερη ζωή ανάγκη και παρ'όλα αυτά είναι δυνατές! Κι αναρωτιέμαι γιατί δεν μπορώ να γνωρίσω μία απο αυτές κι εγώ να σταθούμε η μία δίπλα στην άλλη δυνατά κι ανθρώπινα και να προσφέρουμε ανείπωτη χαρά? Μακάρι να μπορούσα να βρω έναν τέτοιο άνθρωπο, μια τέτοια κοπέλα! Που δεν παρατάει τον εαυτό της στα δύσκολα και που μπορεί να τον στηρίζει γεμάτη όμως δώρα ψυχικά που θέλει να μοιραστεί όπως κι εγώ.. Έναν άνθρωπο που έχει τη φιλία ψηλά όσο και τον έρωτα και την οικογένεια αλλά και τον εαυτό της που φροντίζει παρά τις απαίσιες δυσκολίες.. Σαχλό ε? :( Μάλλον πρέπει να το πάρω απόφαση πως δύναμη και ανθρώπινες σχέσεις δε πάνε μαζί. Εαν είσαι δυνατός παρά τις όποιες δυσκολίες και δε δειλιαζεις θα μείνεις για πάντα μόνος.Σκατά..