ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μισώ τους γονείς μου. Κάθε φορά ποθ γυρνάνε απο τη δουλειά απλά πιάνεται η καρδιά μου. Ειδικά με τον μπαμπά μου. Που πλέον έχουμε χάσει κάθε επαφή. Πρέπει να μαλώνουμε καθημερινά χωρίς να σκέφτονται οτι με τις φωνές παθαίνω κρίση πανικου. Δεν αντέχω αλλοο. Ειμαι 24, ζω μαζι τους απο ανάγκη λόγω ανεργίας, δε μπορώ να λείπω το βράδι εκτός σπιτιού Γιαυι θα τους φανεί περίεργο, ως εκ τούτου δεν έχω αγόρι εδω και δυο χρονια και πρέπει να ξερουν κάθε ώρα και στιγμή που βρίσκομαι και με ποιον. Μου έχουν δημιουργήσει τόσα κόμπλεξ και ανασφάλειες και τοσες φοβίες για τη ζωη, που πολυ φοβάμαι οτι μόλις γίνω ανεξάρτητη θα φύγω μακριά τους. Δεν κάθονται να συζητήσουμεΚαι μπορεί να καβγαδίσουν μαζι μου επειδή δε βαζω στη τηλεόραση αυτο που θέλουν η επειδή δυο μερες σερί δεν εφαγα μεσημεριανό μαζι τους στο σπίτι. 5 στις 7 ημέρες είμαστε τσακωμενοι και απλά έχω κουραστεί...