ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.1.2020 | 19:17

Με αφορμή ένα ποίημα

Με αφορμή τον θάνατο της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ και διαβάζοντας και το αφιέρωμα που έκανε σε εκείνη, εδώ το site, θυμήθηκα αυτό το ποίημά της (το οποίο δημοσιεύεται κι εδώ στο αφιέρωμα) και υπάρχει στην προτελευταία ποιητική συλλογή της υπό τον γενικό τίτλο '' Η ανορεξία της ύπαρξης''.Μιλώ για το ποίημα '' Η αλλοτρίωση της έλξης''.Η ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΞΗΣ Στον Κ. Ν. Η σάρκα έγινε σελίδα το δέρμα χαρτί το χάδι έννοια αφηρημένη το σώμα καινούρια θεωρία του ανύπαρχτου. Αλήθεια, πώς να περιγράψω τη φύση όταν μ' έχει εγκαταλείψει και μόνο στην πρεμιέρα του φθινόπωρου θυμάται να με προσκαλέσει καμιά φορά; Ελπίζω να βρω το θάρρος μια τελευταία επιθυμία να εκφράσω: γδυτό ένα ωραίο αρσενικό να δω να θυμηθώ, σαν τελευταία εικόνα να κουβαλώ το ανδρικό σώμα που δεν είναι ύλη αλλά η υπερφυσική ουσία του μέλλοντος. Γιατί αυτό θα πει ηδονή: ν' αγγίζεις το φθαρτό και να παραμερίζεις το θάνατο. Πηγή: www.lifo.grΑυτό ακριβώς νιώθω σαν μοναχικός και ατυχής στον έρωτα άνθρωπος.Που νιώθω την επιθυμία για έρωτα αλλά δεν μπορώ να τον έχω.Γι' αυτό όλοι εσείς που κοροϊδεύετε ανθρώπους σαν κι εμάς και μας στολίζετε με ένα σωρό ''κοσμητικά'' επίθετα, να χαίρεστε τον έρωτα που έχετε στη ζωή σας και καλό θα ήταν να κρατάτε κι ''ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους'', για να θυμηθώ τον στίχο και του άλλου σπουδαίου μας ποιητή από το ποίημα ''Ενός λεπτού σιγή'', του Ντίνου Χριστιανόπουλου.
2
 
 
 
 
σχόλια
Νομίζω το (πολύ ωραίο) κείμενο μιλάει για τα γηρατειά και την μετουσίωση της επιθυμίας, σε κάτι άλλο, μη γήινο κι υλικό. Εσύ δεν είσαι ούτε γέρος, ούτε σε έχει εγκαταλείψει η επιθυμία σου. Εξ όσων μας γράφεις, δηλαδή.
Θα με συγχωρέσεις, αλλά οφείλω να επισημάνω εφόσον δεν έχεις νιώσει στο πετσί σου την υλική φθορά (που έρχεται μόνον με ασθένεια ή με γήρας) τότε αυτό που ονοματίζεις "νιώθω γέρος" είναι μια κατάσταση του νου η οποία προκύπτει ακριβώς από τον εστιασμό του νου σου σε αδυναμίες που δεν προκύπτουν από φθορά, αλλά από την έμφαση στις επιλογές που (δεν) έχεις, όπως λες. Θεωρητικώς, αν αύριο άλλαζε ο τρόπος ζωής ή η δυνατότητα επιλογών (μην κοιτάς αν είναι ρεαλιστικά εφικτό αλλά αν λογικώς υφίσταται σε θεωρητικό επίπεδο), θα έπαυες να θεωρείς εαυτόν γέρο. Θα ξανάνιωνες.Είναι κάτι το πολύ διαφορετικό αυτό που ονοματίζει η Αγγελάκη-Ρουκ και το εκφράζει με τεράστια ειλικρίνεια: την υλική φθορά. Τα γηρατειά είναι αναπόδραστα.
Scroll to top icon