ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο καιρό λόγω κάποιας υποχρέωση ταξίδεψα σε πόλη που γνωριζω καλά μακριά από τη πρωτεύουσα. Βασικά πρώτη φορά που θα εμένα μόνος καπου μια και ως φοιτητή ειμαι στην Αθηνα. Και τωρα που είπα για φοιτητική ζωή. Επειδή μολις τελειωσα το προπτυχιακό η εικόνα που μου εμεινε ήταν απλά ισορροπημένη. Ούτε άσχημα ούτε πολυ καλές και ωραίες εμπειρίες. Εντάξει δυστυχώς μέσα σε ολα δεν είχα τα τυχερά μου με τις κοπέλες. Συνήθως ήθελα εγω αλλα όχι η εκάστοτε και σπανιως το αντίστροφο. Ετσι περασανε πεντε πετρινα σχεδόν χρόνο από τις πρώτες και τελευταίες φορε που είχε γίνει παιχνίδι όχι βέβαια ολοκληρωμένο με κοπέλα. Ετσι είχα προαποφασίσει να συνδυασω το ταξίδι και με αλλου...τυπου ''επαγγελματικο'' τουρισμό. Δυστυχώς όμως το ένα βράδυ πτωμα, το αλλο κολωσα! Και το παράδοξο... Τις μέρες εκτός Αθηνών ενώ πέρασα κοινωνικα πολυ ωραία δεν είχα καμια όρεξη για αυτο που είχα προσχεδιασει!! Ομολογω οτι αισθάνομαι εντελως άχρηστος και ανίκανος που παρότι είχα όλο το χρόνο και το χώρο δικό μου δεν το εκμεταλλεύτηκα και δίστασα. Είναι αυτό που λέμε ούτε να γ....ς δε μπορείς. Θα το επιχειρησω και καποια άλλη στιγμή αλλα φοβάμαι πως αν τελικά δε μπορώ να λειτουργώ έστω ετσι θα μπω για ηγούμενος. Πάντως γενικά σε όλα τα θέματα η αναβλητικοτητα και διστακτικοτητα συνήθως μακροπρόθεσμα δεν αποδεικνυεται καλή.