ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το πράγμα ξεκίνησε 2 χρόνια πριν έρθω αθήνα απο εκεί που σπούδαζα.Τον πρώτο χρόνο έκανα διάφορα πράγματα, είχα ακόμη τον αέρα της φοιτήτριας και γενικά εξέπεμπα μια ωραία αίγλη, ήμουν χαμογελαστη και προσπαθούσα για το καλύτερο. τον τελευταίο 1,5 χρόνο όμως εχω κλειστεί στον εαυτό μου εντελώς δεν έχω όρεξη να βγώ παρόλο που έχω κ μια σχέση που κι αυτή νιώθω ορισμένες φορές οτι μου εξαντλεί όλο τον αέρα που έχω για να ανασάνω. ζω δυστυχώς με τους γονείς μου , οι οποίοι ειναι σε διάσταση και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν φεύγει ενας απο τους δυό , με αποτέλεσμα να ειναι ατέλειωτοι οι τσακωμοί. Αυτό σε συνδιασμό οτι προσπαθώ να βρώ δουλειά και να αφιερώσω λίγο χρόνο σε αυτα που θέλω με κάνουν να πνίγομαι σε σημείο να μου κόβεται η ανάσα , να νιώθω εναν κόμπο στο λαιμό και βάρος και να κλείνομαι στο δωματιο μου ωρες. με έχασα πιστεύω ήδη.