ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

6 μηνες ανεργη. Παραιτηθηκα απο τη προηγουμενη δουλεια μου (χωρος εστιασης) γιατι, οσο αναγκη κι αν ειχα τα χρηματα, δε μου το επετρεψε η αξιοπρεπεια μου να δουλευω απο αρχες του χρονου με τα μισα χρηματα. Να δουλευω 6ημερο και να πληρωνομαι 5νθημερο μονο και μονο επειδη "ειχα το θρασσος" να παιρνω τα δωρα που μου αναλογουν. Να δουλευω 2 χρονια σερι βραδυ με ενα ρεπο την εβδομαδα και να πληρωνομαι οπως αν δουλευα πρωι. 6 μηνες εψαξα παντου πανω στο πτυχιο μου. Θα ημουν ψευτρα αν ελεγα οτι δεν εβρισκα δουλεια. Εβρισκα... Με 400 το πολυ 500 ευρω το μηνα. Να δουλευω 10ωρο 6ημερο και μισα η καθολου ενσημα.Πριν λιγες μερες μου εγινε προταση για μια δουλεια στο εξωτερικο με τα 4πλα χρηματα, με σπιτι και πολλα bonus. Το σκεφτηκα παρα πολυ μεχρι να δεχτω και να φτασω στο σημειο να μετραω αντιστροφα τις μερες μεχρι να φυγω. Ολοι μου λενε να το κανω για μενα, για μια καλυτερη ζωη, για να εξασφαλιστει το μελλον μου. Ολοι χαιρονται για εμενα κι εγω μελαγχολω.Κοιταω βαθια στα ματια τους γονεις μου, τον αδερφο μου, τους αδερφικους μου φιλους να "ρουφηξω" οσο περισσοτερο μπορω απο αυτους. Πινω τις τελευταιες καλοκαιρινες μπυρες, παω σε ολα τα στεκια μου, χαιρομαι για λιγο ακομα τον καλοκαιρινο ηλιο. Δινω σημασια στα ασημαντα και σε αυτα που θεωρουσα δεδομενα. Ξερω οτι θα ξαναγυρισω σε λιγους μηνες για διακοπες για 5-10 μερες αλλα τι να μου κανουν.Οσο ξερω πως δε θα με παρει η κολλητη μου ξαφνικα τηλεφωνο μες τη νυχτα, να μου πει πως ειναι κατω απο το σπιτι και να κατεβω με τις πυτζαμες για να παμε βολτα με το αμαξι. Δε θα ξυπνησω τη μανα μου γιατι γυρισα στο σπιτι κομματια. Δε θα εχω ανα πασα ωρα και στιγμη τους δικους μου ανθρωπους να τους αγγιξω, να τους δω... Μεσα απο ενα τηλεφωνο και μια οθονη θα πηγαινοερχονται τα συναισθηματα μου πια... Κι ολα αυτα γιατι καποιοι μου γαμησαν το μελλον... Καποιοι εχτισαν πανω στα συντριμια μου... Καποια μου εκρυψαν τον ηλιο!Ευχομαι μονο να νιωσουν τη μοναξια και το φοβο μου!!!