ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καταθλιψη λεγεται και το ξερω. 2-3 ψυχολογικες εξαρσεις σε συντομο χρονικο διαστημα και να σου παλι να γυρναω πισω στα ιδια. δεν μου φταις εσυ που τα κανες σκατα, δεν μου φταιει η γατα που δεν μπορω φροντισω μονη, δεν μου φταιν τα πιατα που ειναι απλυτα. μου φταιει το οτι εγω δεν αντεχω να σηκωθω απο το κρεββατι για να σε διεκδικησω, δεν μπορω να ασχοληθω με το γατο, δεν τρωω, δεν κοιμαμαι σχεδον. γυρισα μηνες πισω και δεν ξερω πως να τον αντιμετωπισω τον εφιαλτη ξανα. φοβαμαι τοσο πολυ . δεν θελω αλλα χαπια. νομιζα πως ημουν δυνατη κ ειχε φυγει απο πανω μου. τωρα τι?και νιωθω τοσο αχαριστη που δεν μπορω να ειμαι η χαρουμενη κορη που ημουν καποτε, νιωθω τοσο ευαλωτη, τοσο μονη.. κ ας ειναι εκει οι φιλες μου. εγω ειμαι μονη γιατι εχω κατεβασει ρολα απλα... με ξεπερνα ολο αυτο...