ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.4.2014 | 21:10

Μερες Μελαγχολίας

Καλημέρα μαμά. Ξημέρωσε άλλη μια μέρα, καινούργια μέρα μα ίδια με όλες τις προηγούμενες.Το ξέρω πως σου είπα πως έφαγα αλλα δεν έχω την όρεξη να σηκωθώ απ το κρεβάτι.Όλοι μου λένε πως είμαι μικρή και πως δεν έχω προλάβει ν ζήσω τίποτα ακόμα, αλλα κάθε λεπτό που περνάει μεγαλώνω όλο και λιγο ακόμα.Και νιώθω πως στα εικοσιτρία χρόνια της ζωής δεν έχω κάνει τίποτα σημαντικό.Ναι το παλεύω,τελείωσα με αξιοπρεπες βαθμό το σχολείο, πήγα πανεπιστήμιο, έμαθα νέα πράγματα, βρήκα δουλειά.Κανείς δεν είναι διπλα μου όμως, κάποιος που να με προσέχει τις στιγμές αυτές που κουράζομαι να προσέχω τον εαυτό μου. Έχω την ανάγκη να νιώσω ξανά αυτή την αίσθηση ελευθερίας που είχα μικρή, όταν έτρεχα στους δρόμους, σκαρφάλωνα, έπεφτα και δεν με ένοιαζε τίποτα, και εσύ ήσουν πάντα εκεί να με φροντίσεις και να με πάρεις αγκαλιά. Είναι αστείο, κάθε φορά που σου ζητάω να με πάρεις αγκαλιά με κοιτάς με αυτό το ξαφνιασμένο βλέμμα και με ρωτάς όλο ανησυχία αν είμαι καλά και αν με πείραξε κάποιος.Όχι,κανείς δεν με πείραξε,είμαι μια χαρά, απλά αναζητάω μια αγκαλιά απο κάποιον που μ'αγαπάει.Φοβάμαι μαμά.Πάντα μου έλεγες να προσέχω τους ανθρώπους και να μην τους εμπιστεύομαι, και εγώ σου απαντούσα πως αν δεν τους δώσουμε μια ευκαιρία πως θα καταλάβουμε ποιοι είναι και πως θα καταλάβουν και οι ίδιοι ποιοί είναι και τι θέλουν απο μας.Οι άνθρωποι είναι όμορφοι μαμά, πάντα πίστευα πως όταν δώσεις αγάπη σε κάποιον τότε αυτός θα την δώσει σε κάποιον άλλο εις διπλούν, έτσι όλος ο κόσμος θα ναι όμορφος και αγαπημένος, και προσπάθησα στ' αλήθεια αλλα ίσως κάπου στο δρόμο κάτι χάθηκε. Είναι ωραίο όμως όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται, χαμογελάνε, κάνουν κοινά όνειρα,πιάνονται χέρι χέρι και μοιράζονται στιγμές.Μα δεν είναι για πάντα έτσι, γιατι είμαστε εγωιστές μαμά(?) Κουραζόμαστε, συνεχώς αναζητάμε το καινούργιο, διότι ζούμε σ'ένα κόσμο που τα πάντα φθείρονται μέσα σε δευτερόλεπτα και όλο ζητάμε ζητάμε ζητάμε.Μάθαμε να ερωτευόμαστε τις φωτεινές μας οθόνες και να δημιουργούμε νέες παράλληλες προσωπικότητες, "καλύτερες" και πιο "ενδιαφέρουσες" απ'την πραγματική.Πεινάω μαμά, φτιάχνω σκοτάδι και τρέφομαι από αυτό.Όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.Καληνύχτα μαμά.
 
 
 
 
Scroll to top icon