ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.12.2021 | 13:43

Μετά από 4 χρόνια

Τελειώνω το διδακτορικό. Για να φτάσω στα τελειώματα πέρασα δια πυρός και σιδήρου υπήρξαν φορές που μου φέρθηκαν πολύ εντάξει, αλλά και φορές που ένιωσα σκουπίδι. Οι τελευταίες ήταν πολύ περισσότερες. Προχτές με τον καθηγητή μου και κάποια άλλα παιδιά κάναμε σίκρετ σάντα. Πάνω σε μία εορταστική ατμόσφαιρα πέταξα μία σπόντα στο καθηγητή μ γιατί μ φάνηκε πολύ υποκριτικό κάτι π έκανε.Δεν ήρθε κανείς σε δύσκολη θέση, γελάσαμε αλλά μου βγήκε αυθόρμητα και τώρα το σκέφτομαι... Έτσι κλείνω το PhD μου...με σπόντες και ίντριγκες...λυπάμαι, λυπάμαι πολύ. Δεν με κατηγορώ που πλέον δε μασάω τα λόγια μου, αλλά είναι κρίμα να φεύγω έτσι από ένα περιβάλλον που πέρασα τόσο χρόνο. Ας γίνει ό,τι είναι να γίνει. Να πάω αλλού, να γνωρίσω περισσότερο σεβασμό στο πρόσωπό μου, να μη ξεχυλίζει το ποτήρι και να μπορώ να είμαι πιο αξιοπρεπής. Με συγχωρώ, ας πάμε παρακάτω με υγεία και χαμόγελα. Υπάρχουν άλλωστε πολύ χειρότερα προβλήματα, απλά ήθελα κάπου να το πω.
5
 
 
 
 
σχόλια

Γεια σου και καλές γιορτές σου εύχομαι! Μπορώ να καταλάβω πάνω κάτω πώς αισθάνεσαι, γιατί κι εγώ έχω βιώσει κάτι παρόμοιο κατά τη διάρκεια των χρόνων του μεταπτυχιακού μου. Το μεταπτυχιακό μου ήταν 2 χρόνια και ευτυχώς τελείωσα κι εγώ στα 2 χρόνια, αλλά, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, δε θα το έκανα, διότι πλέον πάνω απ' όλα βάζω την ψυχική μου υγεία. Από την αρχή υπήρχαν και σε μένα πολλά προβλήματα, π.χ. ασυνεννοησία για τα μαθήματα, τις ώρες διδασκαλίας, με τους άλλους συμφοιτητές μου και κυρίως με τους καθηγητές μου, οι οποίοι ήθελαν κατά κάποιον τρόπο να με βάλουν -όχι μόνο εμένα αλλά και τους υπόλοιπους- στα δικά τους "καλούπια" σε όλα, ακόμα και όσον αφορά τη διπλωματική μου. Επίσης, δέχτηκα κι εγώ προσβλητικά σχόλια, αλλά με κεκαλυμμένο τρόπο, ότι δηλαδή μου τα έλεγαν αυτά, γιατί ήθελαν το καλό μου. Θέλω να σημειώσω και κάτι που με λύπη παρατήρησα κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων: ότι όλοι σχεδόν οι καθηγητές μου ήθελαν να έχουν τις "αυλές" τους, δηλαδή φοιτητές που να κρέμονται από τα χείλη τους σε κάθε διδασκαλία τους, να συμφωνούν σε ό,τι κι αν λένε, να παρευρίσκονται σε όλες τους τις διαλέξεις κ.λπ. Για να μην τα πολυλογώ, μετά την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού μου εμφάνισα κάποια ψυχοσωματικά θέματα, που ευτυχώς τα έλυσα, αλλά, όπως σου είπα και παραπάνω, δε θα ξαναέκανα μεταπτυχιακό. Εγώ βέβαια ποτέ δεν τους εξέφρασα όλα αυτά που ένιωθα και πόσες φορές αισθάνθηκα άσχημα, απλώς έκοψα πλέον κάθε επαφή με όλους και είμαι μια χαρά. Θέλω να καταλήξω ότι πολύ καλά έκανες και τους είπες κάποια πράγματα που σε πείραξαν, γιατί και αυτός είναι ένας τρόπος αυτοθεραπείας. Από εκεί και πέρα άφησέ τα όλα πίσω σου και ξεκινά να κάνεις πράγματα που θα σου φέρνουν αισιοδοξία. Καλά να περνάς και χαρούμενες γιορτές!

Να σου εμφανίζονται ψυχοσωματικά θέματα σε ένα μεταπτυχιακό που κάνεις για το καλό σου και για να εξελιχθείς είναι τραγικό απλά.. μπράβο σου που τα κατάφερες με το μεταπτυχιακό και που έλυσες τα ψυχοσωματικά θέματα!
Πρέπει να το καταλάβουμε πλέον όλοι πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχική μας υγεία και πως είναι το ίδιο σημαντική και σοβαρή όσο και η σωματική υγεία :)

Scroll to top icon