Σταματα να, κλαις τουλάχιστον. Ειναι κουραστικό.
18.7.2017 | 21:08
Μετριότητα και κόμπλεξ
Έχω βρει κάποιον ο οποίος καλύπτει τα ιδανικά μου αλλά εγώ δεν καλύπτω τα δικά του. Είναι όμορφος και γυμνασμένος, εγώ έχω παραπάνω κιλά. 15 παραπάνω. Τον ελκύω ερωτικά όμως μου λέει διαρκώς ότι πρέπει να χάσω βάρος. Εκείνος σπουδάζει στο Πολυτεχνείο, είναι μορφωμένος, πολιτικοποιημένος, εγώ κάνω πασαλείμματα και προσποιούμαι την δήθεν κουλτούρα. Πολύ ψάξιμο για να το παίξω διανοούμενη. Παρόλο που επικοινωνούμε εγκεφαλικά, είναι σε ανώτερο επίπεδο από μένα. Όλα αυτά μου έχουν δημιουργήσει κόμπλεξ (ακόμα μεγαλύτερο κόμπλεξ) και έχω σταματήσει να τον βλέπω γιατί ξέρω πως πρέπει να εξελιχθώ σαν άνθρωπος αν θέλω να δημιουργήσουμε κάτι ποιοτικό. Είναι κρίμα που είμαι τόσο λίγη και που αργώ τόσο να εξελιχθώ. Προσπαθώ να εξελιχθώ ειλικρινά. Δεν αποδέχομαι την μετριότητα που με χαρακτηρίζει. Τρελαίνομαι όταν σκέφτομαι ότι είναι και εμφανίσιμος και επικοινωνιακός και διαβασμένος και αστείος και όλα τα έχει, μπορεί να βρει κοπέλα στα μέτρα του εύκολα. Είτε εξελίσσομαι, είτε κλαίω τη μοίρα μου για το υπόλοιπο της ζωής μου
1