ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθομαι και σκέφτομαι πόσο με άλλαξε η γυναικεία απόρριψη.Κάποτε ήμουν ένα συνεσταλμένο και ρομαντικό αγόρι, πίστευα στον έρωτα και στην αγάπη.Μέσα όμως απ'τη ζύμωση των απανωτών απορρίψεων, νιώθω πλέον ρήχος συναισθηματικά και μου βγαίνει μια αυθόρμητη απάθεια προς τις γυναίκες.Χωρίς να νιώθω μισογύνης, απλώς δεν μου βγαίνει πλέον αυτή η αυθόρμητη επιθυμία να νοιαστώ πραγματικά για κάποια καινούργια γυναίκα που θα γνωρίσω.Δεν ξέρω αν θα αλλάξει αυτό γνωρίζοντας κάποια πολύ ενδιαφέρουσα γυναίκα που θα μου δείξει αγάπη και αφοσίωση, αλλά είμαι αρκετά σίγουρος πλέον πως όσα κι αν μου προσφέρει κάποια, θα φανώ κατώτερος των προσδοκιών και δεν θα μπορέσω να εκτιμήσω ουσιαστικά τίποτα.