ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντέχω άλλο πρέπει να το πω... να το πω σε εσάς και ας είστε άγνωστοι μπορεί έτσι να είναι καλύτερα. Στα 29 μου είμαι 10 μήνες άνεργη για άλλη μια φορά αλλά με μια καρδιά γεμάτη και δοσμένη σε εκείνον. Η ζωή μας δύσκολη αλλά οι στιγμές μας μοναδικές παθιασμένες ερωτικές. Μια ζωή που υπάρχει μόνο ο ένας για τον άλλο που δυο καρδιές έχουν γίνει ένα. Και τότε έρχεται εκείνη η πρόταση εκείνη η εξασφάλιση χωρίς αμφιβολίες... που θα πρέπει να είμαι μακρυά του πολύ μακρυά του για πάντα. Συζητήσεις αναλύσεις επιλογές και ξανά μανά τα ίδια χωρίς λύση χωρίς διέξοδο... πολύ οι λόγοι το αποτέλεσμα ίδιο. Μια εξασφάλιση χωρίς εκείνον σε μια ζωή άδεια ή μαζί του και οτι γίνει. Κουράστηκα παραλύω δε μπορώ να σκέφτομαι άλλο και όλοι στο ίδιο μοτίβο... η ζωή είναι μικρή... ακολούθησε την καρδιά σου... δεν υπάρχουν πρέπει στον έρωτα... θα είσαι πάντα δυστυχισμένη... Έχουν δίκιο ναι πρέπει να εξηγήσω να απολογηθώ γιατί πρέπει να αποφασίσω γιατί το σκέφτομαι γιατί κλαίω όλη μέρα. Ναι θέλω να είμαι μαζί του για πάντα. Και ο χρόνος πιέζει πολύ... θέλω να πω όχι... θα το πω... τον αγαπώ τόσο.