ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα θυμάμαι πάντα εκείνη τη Κυριακή που είχαμε πάει,σινεμά,μου το είχες ζητήσει εσύ και ήθελες να δουμε το μια χειμωνιάτικη ιστορία,θυμάμαι την ώρα που σε είδα να έρχεσαι τρέχοντας,το χαμόγελο σου ακόμα και τι φόραγες εκείνο χακί μπουφάν και το,μαύρο τζιν,με τα σκισίματα....σταθερη αξια...οση ώρα βλέπαμε την ταινία σε κοίταζα κάποιες στιγμές....σε είχε συνεπάρει τόσο πολύ η ταινία που εμοιαζες με μικρό παιδάκι την ώρα που ακουει αφοσιωμένο το παραμύθι απο τη γιαγια...θελω να ξέρεις ότι έχεις τα πιο υγρά όμορφα μαύρα μάτια...και θέλω να ξέρεις πως εκείνη την ώρα ένιωθα τόσο γεμάτος και μόνο που σε είχα διπλα μου που ειλικρινά δεν με ενιαζε τίποτα αλλο...πιστευω πως αν μπορούσες να δεις μέσα μου τι νιώθω για σένα δεν θα με άφηνες ποτέ...μου έχεις χαρίσει στιγμές ευτυχίας που δεν θα ξεχάσω ποτέ τόσο απλα και τόσο όμορφα ακομα κι αν δεν το ξέρεις και σε ευχαριστώ γι αυτο...αν γινονται ακομα θαύματα και αν τα Χριστούγεννα τα ευνοούν θα θέλα να γύρισες πάλι στη ζωή μου,απλα,ξαφνικά,μαγικά,έτσι όπως μόνο εσύ ξέρεις....μεχρι τότε να είσαι και να περνάς καλά και να ξέρεις ότι σαγαπω πιο πολύ και απ την ζωή μου....η μ.......α σου