Μιλάς δεν μιλάς το θέμα είναι ότι η μητέρα σου είναι πολύ επικριτικός άνθρωπος . Και το άλλο θέμα είναι ότι έχεις γίνει και εσύ άνθρωπος που σε επηρεάζει τόσο η μη αποδοχή των άλλων σε σημείο να απαγορεύεις στον εαυτό σου να εκφράζεται. Εγώ θα σου έλεγα να συζητήσεις και ότι είναι επικριτική με ότι και αν πεις και ύστερα να αρχίσεις να είσαι αληθινός με οποιαδήποτε αντίδραση και να έχεις γύρω σου και να μάθεις να το αντέχεις λίγο λίγο . Για να έχεις μια αληθινή σχέση με τη μητερα σου, αν θες φυσικά . . .και για να μην φθείρεσαι με το να κρύβεσαι. Δεν έχεις κάνει κανένα απολύτως έγκλημα και η ελεύθερη έκφραση είναι το πιο σημαντικό για την καλή μας υγεία ! Ελευθερώσου λοιπόν.
26.4.2022 | 02:01
Μια Κρυμμένη Ζωή
Είμαι ομοφυλόφιλος. Δεν μου φαίνεται καθόλου. Μίλησα στη μητέρα μου. Μου είπε ότι πιστεύει πως είναι μια φάση. Της εξήγησα. Δεν ήθελε να καταλάβει. Είχε ένα απόλυτα κενό βλέμμα, σαν να πήρα μεμιάς όλη τη ζωή από μέσα της. Μια από τις πιο άσχημες μέρες στη ζωή μου.
Ένα μήνα μετά το ξανασυζητήσαμε, μου είπε ότι δεν μπορεί να το δεχθεί και στην ουσία μου ζήτησε να συνεχίσουμε να παίζουμε θέατρο. Προφανώς δεν το αντέχει. Το σεβάστηκα. Δεν της μίλησα ποτέ ξανά γι’ αυτό. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχω μια σχέση που με κάνει πολύ χαρούμενο. Η καθημερινότητά μου με γεμίζει, τα πράγματα πάνε καλά και έχω ένα καλό επίπεδο ζωής. Δεν μπορώ να μοιραστώ τίποτα με την οικογένειά μου όμως. Πρόσφατα η μητέρα μού είπε πως είμαι κλειστός, συγκρατημένος, περίεργος, και ότι δεν μοιράζομαι τίποτα μαζί της. Δεν ξέρει πως ζω, τίποτε, μόνο φαντάζεται. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα. Υπάρχει μια ολόκληρη όμορφη ζωή από πίσω για την οποία δεν έχει ιδέα. Νομίζει ότι είμαι μόνος, ότι ζω άσχημα. Λυπάμαι που δεν μπορώ να μοιραστώ τη ζωή μου, αλλά πόσο υπεύθυνος είμαι εγώ γι’ αυτό; Κάθε φορά που προσπάθησα να ανοίξω την καρδιά μου βρήκα έναν τοίχο. Ακόμα κι όταν πήγα να της πω για μερικούς πολύ αστείους φίλους που έχω μου είπε «όλοι τέτοιοι είναι;». Ένιωσα απαίσια και δεν ανέφερα ξανά γκέι φίλους.
Νιώθω πως ότι και να κάνω είμαι χαμένος. Μίλα της και θα την κάνεις λυπημένη, θα είσαι ο γιος που κανείς δεν θέλει, ο γιος για τον οποίο κανείς δεν είναι περήφανος. Μην της μιλάς και θα είσαι ο περίεργος, ο κλειστός, ο ιδιότροπος. Μοιάζει με κατάρα το να είσαι γκέι σε μια κατά βάση ομοφοβική χώρα.
Εγώ πάντως δεν λυπάμαι για τον εαυτό μου. Τον έχω αποδεχθεί. Μακάρι να με αποδεχθούν και οι υπόλοιποι. Και αν όχι, είναι κρίμα να χάνουμε ολόκληρες ζωές, ολόκληρες σχέσεις που θα μπορούσαν να είναι τόσο εγκάρδιες, για έναν τόσο χαζό λόγο. Πολύ κρίμα, τι να πω.
6
