ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έβγαινα τώρα στα τέλη πρώτου έτους με ένα παιδί κάνα 2 μηνο.. ήταν πολύ καλός και έξυπνος και και. . Μου άρεσε . Αρκετά . Ε είπα δώσε μια ευκαιρία στο εαυτό σου να ανοιχτεις.. από τότε που ήρθαμε στα πατρικά όμως τα οποία είναι πάρα πολύ μακρυά ( και άρα δεν θα βρεθούμε) άρχισε τύπου να πάω εγώ εκεί σε αυτόν λίγες μέρες και ότι του έλειψα και τέτοια. Να προσθέσω σε αυτό ότι αρχίζω να συνειδητοποιω ότι ενώ με θέλει πολύ και είναι ξεκάθαρο θεωρεί συνάμα ότι είναι τόσο επικός σαν άτομο που όλοι θέλουν να κάνουν παρέα με αυτον και άλλα τέτοια ( συν εμού γεγονός που με καθιστά δεδομένη) .Ναι είναι πανέξυπνος. Ναι είναι κοινωνικος. Όχι δεν είναι θεός ( μην μιλήσω εξωτερικα καν) Μου την σπάει που έκανα το λάθος να δώσω ευκαιρία σε ένα άτομο που δεν διακατέχετσι από λίγο ταπεινότητα , μετριοφροσύνη ... Ρε παιδιά μου είπε πρόσφατα ξέρω ότι σαρεσει( που σου δίνω τόσο σημασία) και λέω σιγά ρε φίλε εγώ δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω στην ζωή μου; Τελικά ήθελα να πω ότι εδώ και λίγο καιρό αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα υγείας στο οικογενειακό μου περιβάλλον οποτε δεν αντέχω άλλη έγνοια . Πώς να το ξεκοψω ;