15.1.2017 | 14:17
Μηχανες
Αγαπω τις μηχανες.. Μονο που τις σκεφτομαι..ανασαινει η ψυχη μου,σκεφτομαι την ευτυχια οταν θα εχω δικια μου και..συγκινουμαι. Το ψαχνω απο μικρη και εχω κοιταξει πολλα πραγματα αν και δυστυχως δυσκολο να εχω σχεση με το αθλημα. Μονο τη μητερα μου να φοβαται εχω.. Ευτυχως εχω υπαρξει με φιλους που μου προσφεραν καποια επαφη με αυτο. Δεν ειμαι επιπολαιη..Απλα το θελω τοσο που τωρα που ειμαι ενηλικη δεν θελω να σπαταλησουμε χρηματα σε διπλωμα αυτοκινητου. Προτιμω εστω και μονη μου (καθως η mother αρνειται να βοηθησει) να δουλεψω οταν μπορω και να παρω κατευθειαν αυτο που θελω. Εχω σκοπο οταν το κανω,να το κανω σωστα,ακομα κι αν καπου καπου σκεφτομαι για ευκολια να το κανω και προχειρα(πχ σε φαση με λιγο χωμα) αλλα ειναι εξισου δυσκολο. Σε οτι και να καταληξω,ειμαι μονη μου σε αυτο.Ομως,ενω το αισθανομαι ολο και πιο κοντα, δεν ξερω ποτε θα το καταφερω και δεν μπορω να περιμενω αλλο.. Ειναι ζωη. Και ειναι φορες που το εχω αναγκη "τωρα!".Δεν ξερω τι να κανω.. Δεν μπορω να κανω και τιποτα αλλα ειναι απο τα πολυ βασικα θελω μου..Και δε θελω να παρακαλεσω ,λες και προκειται να παρω σκυλο, γιατι ξερω οτι ενω δεχεται οτι το θελω(ο πατερας μου εξαλλου ειχε αλλαξει 7 μηχανες)δεν καταλαβαινει ΠΟΣΟ και δεν ειμαι προθυμη να εξηγησω αφου ξερω οτι δε θελει να βοηθησει (δεν μπορω να πω πως δεν την καταλαβαινω).