ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ετών 18 περνάω σε μια σχολή Κρήτη κ οι γονείς μου δεν με αφήνουν να πάω Ετών 19-25 δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα Ετών 25 αρχή οικονομικής κρίσης -απολυομαι- και αποφασίζω να δώσω πανελλήνιες Ετών 26 περνάω στην πρώτη μου επιλογή Ετών 30 τελειώνω σπουδές και γυρίζω στο πατρικό Ετών 32 άνεργη και άεργη Κοιτάω καθημερινά τις αγγελίες εργασίας και για χώρους και θέσεις εργασίας διασκέδασης κ εστίασης είμαι πολύ μεγάληΓια προγράμματα ΕΣΠΑ είμαι πολύ καταρτισμένη Για θέσεις σχετικές με το αντικείμενο σπουδών μου χρειάζομαι βύσμα (κάτι που κ να είχα δεν θα χρησιμοποιούσα καθότι είμαι πολύ υπερήφανη και δεν θέλω να κάνω αυτά που κοροϊδεύω) ή να φύγω εξωτερικό. Για να φύγω εξωτερικό ούτε συζήτηση καθώς δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα για ένα τετοιο άλμα / επισης δεν είμαι και συναισθηματικά ώριμη να αφήσω την Ελλάδα ή την οικογενεια μου Αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες γιατί δεν είχα να πληρώσω τα τέληΕυτυχώς εχω ακόμα τους γονείς μου αλλα μέχρι ποτε ;Εγώ ποτε θα δημιουργήσω; Ποτε θα αρχίσω να κάνω πάλι όνειρα ; Ποτε θα βρω ξανά τον χαμένο εαυτό. Αυτό το κορίτσι που του άρεσε να είναι μέσα σε όλες τις δράσεις ; Τις πιο πολλές ώρες κοιμάμαι και ξυπνάω μόνο για να φάω να καπνίσω Κανα τσιγάρο και να δω αγγελίες. Μετά κλαίω. Ναι φίλε αναγνώστη σου ακούγομαι μελό κ έχεις δίκιο, σεβασμού οτι θέλω και κάπου αλλού να πνίξω τις κραυγές μου και τα δάκρυα μου εκτός απο το μαξιλάρι μου. Προσπαθώ να φαίνομαι καλά για τους γονείς μου οι οποίοι ολονκ πιο συχνά μου λένε να πάω να μιλήσω με την κυρία Μαίρη.... Την ψυχολόγο .... Και δεν είναι οτι δεν θέλω ! Θέλω που να παρει αλλα είναι αυτό το συναίσθημα οτι εχω παραιτηθεί κ απο το να προσπαθήσω. Οτι και να μου πει η κυρία Μαίρη με την τετράγωνη λογική της εγώ θα νιώθω το ίδιο άεργη .... ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΘΕΛΩ ΚΑΠΟΙΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ!!!!ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΞΑΝΑ ΣΕ ΕΜΕΝΑ!