ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

''30 η 40 έχετε ακόμα άλλα 30 χρονια εργασιας''
Περισσότερο για κατάρα παρά για ευχή μου ακούγεται.
Να δουλεύουμε μέχρι τα 70 και μετά σε ΚΑΠΗ. Δεν είναι ζωή αυτή.

Κατά τα άλλα ναι, η ζωή δεν σταματά και μπορείς να βρεις ευτυχία ακόμα και στα 30-40 κλπ κλπ. Η σωστή ψυχολογία και κρίση είναι σημαντικά.

Παίζουν πολλοί παράγοντες όμως ρόλο και επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη, δεν ξέρεις πως θα έρθουν τα πράγματα.

Δεν θα διαφωνήσω σε αυτά που γράφεις, απλώς η αλήθεια είναι πως μετά τα 30 μέχρι να φτάσει κανείς τα 40 και αργότερα, αν δεν έχει αποκατασταθεί στη ζωή του υπάρχει μια στεναχώρια, ιδίως αν είναι γυναίκα. Για εμάς τις γυναίκες τα πράματα είναι αρκετά πιο δύσκολα, διότι ως γνωστόν υπάρχουν τα κοινωνικά πρέπει που μας κουράζουν και άλλες πνίγουν ψυχολογικά. Προσωπικά εμένα δεν με αφορά καθόλου το τι λέει ο κάθε και η κάθε κουτσομπόλα και τους γράφω κανονικά. Ενδόμυχα όμως η αποκατάσταση γενικά και η πρόοδος της ζωής μας, μας προβληματίζει και ας μη το δείχνουμε προς τα έξω. Σαφώς μπορεί κανείς να νιώσει και να κάνει πράματα όσο είναι ζωντανός, αλλά κακά τα ψέματα δεν ονειρεύεται κανείς να ερωτευθεί στα 60 του, αλλά μεγαλώνοντας στα 30, στα 40 να έχει προχωρήσει και να μαζεύει εμπειρίες, χαρές, στιγμές , συντροφεύοντάς τον οι αναμνήσεις μαζί με το ταίρι του. Όσο για τα εργασιακά, τα πράματα είναι πολύ σκοτεινά και κανείς δεν ξέρει αν προλάβει να συνταξιοδοτηθεί. Εδώ ζούνε καλά μόνο οι απατεώνες...