ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.9.2016 | 23:23

Μήνυμα προς ολοτς(και ειδικά μικρές ηλικίες)

Γειά σας, είμαι 33 άνδρας και για να μη παρεξηγηθώ θα ξεκαθαρίσω οτι δεν ειναι άξιος να δώσω συμβουλή σε κανένα, ούτε εχω πετύχει κάτι φοβερό ( και τι ειναι φοβερό τελικά;) στη ζωή μου. Απλά στα μικρά παιδιά διακρίνω μια απογοήτευση και μια μοναξιά, πιστεύω οτι αυτό πηγάζει απο τον εγωκεντρισμό μας, όλοι κοιτάμε το πως θα περάσουμε εμείς καλα, το τι μας λείπει σεξουαλικα, το τι μας λειπει χρηματικά, θεωρούμε τόσο άδικη την ζωή μας που μας δώθηκε απλόχερα και, απαιτούμε όλο το σύμπαν να στρέφεται γύρω μας και να εξυπηρετεί τις δικές μας ανάγκες και μόνο. Όλες οι ατάκες στις διαφημίσεις ειναι εγωκεντρικές "γιατί μου αξιζει", όλες οι μόδες διαλογισμού yoga κτλ εγωκεντρικές, μόνο πως θα κάνουμε το τομάρι μας να νιώσει καλύτερα. Παραμερίζοντας τις ανάγκες των γύρω μας. Αυτός που μας χαρακτηρίζει και ενισχύει την υστεροφημία μας ειναι αυτό που δίνουμε και όχι αυτό που παίρνουμε, εκεί πιστεύω κρύβεται η ευτυχία, όσο για τα νεαρά παιδιά ξεκολλήστε λίγο απο τα pc και τα social media, φυσικά χρειάζονται και αυτά, αλλά αν κάποιος νιώθει απογοητευμένος δεν τον βοηθά καθόλου να εκθέτει την γνώμη του δημόσια διότι θα ακούσει το κοντό τκαι το μακρύ του καθενός. Οι εποχές άλλαξαν όντως, δεν υπάρχει φλερτ ειναι πιο δύσκολα, αλλά πάντα κάπου υπάρχει μια φλόγα, βγείτε έξω να την βρείτε και μην σας πτοεί η απόρριψη και η αδιαφορία, όλοι τα ίδια βιώνουμε, βγείτε έξω και προσφέρετε την αγάπη σας απλόχερα!
4
 
 
 
 
σχόλια
Παρατηρω ότι ζούμε σε μία κοινωνία αντιθέσεων. Οι οικογένειες μεγαλώνουν τα παιδιά τους είτε υπερπροστατευμένα, με τα χίλια (υπερβολικά) καλούδια ωσαν να είναι βασιλόπουλα σε κάστρο που χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης (αλλά κανείς δεν έχει καταλάβει γιατί) είτε δε δίνουν δεκάρα για τα συναισθήματα των παιδιών τους και ετσι μεγαλώνουν ψυχές μόνες, άδειες από αγάπη, ενδιαφέρον και ακόμα χειρότερα...βαθιά συναισθηματικά πληγωμένες.Οι μεν πρωτοι παλεύουν να συγκρατησουν παση θυσία το υπερεκτιμημένο, φωτεινο, γιγαντωμένο "εγω" τους μεσα σεμια κοινωνια πολλών ανθρωπων και οι δε δευτεροι, βλέποντας τους πρώτους πασχίζουν να αποκτήσουν ένα αντίστοιχο "εγω' πιστεύοντας οτι αυτός είναι ο αυτοσκοπός στη ζωη. Σε όλα αυτά συνηγορει η κακή χρήση της τεχνολογίας, η αποξένωση, η κοινωνικοοικονομική αστάθεια, η κρίση των θεσμων (κυριως της οικογενειας) και των αξιών, η απουσία αγωγής, οι υπερβολές, η επιμονή στο "θεαθήναι", η απομάκρυνση από τις τέχνες, τον πολιτισμό, την παιδεία κλπ κλπ κλπ. Πολλά μας φταίνε. Η κοινωνία μας έχει καταντήσει ένα δίπολο "τεχνολογία και εαυτός". Εμετικό, αλλά αληθινό.
Κυρα δασκάλα συμφωνώ απόλυτα όμως πολυ ωραίο το μήνυμα σου, σαφώς και φταίει η καλή ζωή για όλες αυτές τις "ανησυχίες" και τα " προβλήματα" που έχουν οι σύγχρονοι νέοι, όσο για τις τέχνες έχεις όπλου δίκιο, αλλά δυστυχώς οι πίστες οι Βερτηδες και οι Παολες μεσουρανούν
Scroll to top icon