ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 31 χρονών και μένω μόνος μου με λίγη βοήθεια από γονείς δηλαδή κάνα φαγητό που και που από την μητέρα μου.. Έχω μία πολύ καλή μόνιμη δουλειά και με πολύ ικανοποιητικές χρημματικές απολαβές. Το σπίτι μου ανοίκει δεν έχω ενοίκιο. Δηστηχώς όμως νιόθω τόσο μόνος ακόμα ανάμεσα σε παρέες βλέπω ότι δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου γιατι κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για μένα.. Επιφανειακές φυλίες, λυκοφιλίες από συμφέρον και δεν συμαζεύεται.. Οι παλιοί μου φίλοι έχουν πλέον εξαφανιστεί χαμένοι στα προβλήματα τους, οικογενειάρχες με υποχρεώσεις που δεν έχουν πλέον χρόνο για κανένα εκτός από την οικογένεια τους... Μόνιμη σχέση δεν έχω περιαστασιακά περνάνε διάφορες γυναίκες από την ζωή μου χωρίς όμως να τις θυμάμαι όλες ίσως να μου μένουν κάποιες στιγμές αλλά τίποτα κοντινό στον έρωτα, θα έλεγα ότι καλύπτουν μία σαρκική ανάγκη που έχουμε και οι 2 και μετά απλά χανόμαστε.. Θέλω πολύ να αφήσω πίσω όλες τις ανούσιες ερωτικές επαφές της μία βραδιάς και να ξεκινήσω μία σχέση με αμοιβάια κατανόηση και δυνατά συναισθήματα βαρέθηκα τις κοπέλες αυτές! Το θέμα είναι ότι ο κύκλος μου στην δουλειά είναι άτομα της νύχτας club, cafe bar οπότε οι καθυμερινές μου συναντήσεις με κοπέλες είναι από εκεί δηλαδή σερβιτόρες, bar woman, κοπέλες υποδοχής, οπότε καταλαβέβετε ότι είναι λίγο δύσκολο να βρεις κοπέλα για σχέση σε αυτό το εργασιακό περιβάλλον.. Έχω λίγο απογοητευτεί γιατί ενώ είμαι πολύ καλά οικονομοικά και έχω μία υγιής οικογένεια που με στηρίζει νίθω τόσο μόνος! Ειδικά με το θέμα της μόνιμης σχέσης σηκώνω να χέρια μου ψηλά! Οι γυναίκες έχουν εκτροχιαστει, κακομαθημένες, απαιτηττικές, κοιτάζουν τα λεφτά μόνο, τους ενδιαφέρει να περνάνε καλά και τίποτα άλλο δηλαδή παρτάκια! Ο σεβασμός υπήρχε στο πρόσσωπο του άντρα έχει πλέον χαθεί όπως και οι ρόλοι των δύο φύλων που έχουν καθοριστεί από την φύση της διαφορετικότητας μας, έχουν ισοπεδωθεί! Έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου και τα είπα πιστεύω ότι αρκετοί μόναχικοί άντρες θα συμφωνίσουν μαζί μου.. Εμπρόσδεκτη η κάθε άποψη..