ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιωθω τόσο μόνη... γιατι ειμαι μόνη.. Δεν εχω φίλους, δεν έχω οικογένεια, δεν έχω έναν άνθρωπο να μιλήσω, τίποτα..Ειδικά τώρα με την καραντίνα το κατάλαβα πολύ καλά.. όταν περνάνε οι μέρες και δεν έχεις ούτε ένα μήνυμα... και που προσπαθώ να επικοινωνήσω καταλαβαίνω ότι ενοχλώ ... κανείς δεν δίνει δεκάρα αν ζω ή πέθανα... Τώρα που δεν είχα την δουλειά και το διάβασμα να γεμίζει το κενό μου... το κατάλαβα... Και δεν φταίει κανένας άλλος πάρα μόνο εγώ που δεν μπορώ να κρατήσω ούτε μια σχέση στη ζωή μου.... τι κάνω λάθος όμως, ακόμα να καταλάβω....δεν ξερω τι να κάνω, έχω απελπιστεί....νομιζω οτι βυθιζομαι στην άβυσσο χωρίς γυρισμό..