ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.7.2018 | 15:43

Μόνη.

Καλησπέρα. Σας διαβάζω καιρό και πήρα το θάρρος να σας πω τον προβληματισμό μου. Είμαι γυναίκα στα 34, δεν είμαι μεγάλη αλλά δεν είμαι και 20 ετών να είμαι πιο ανέμελη. Έκανα μόνο μία σχέση στη ζωή μου, αφιερώθηκα σε αυτήν και επένδυσα πολλά όνειρα. Χωρίσαμε εδώ και κάποιους μήνες και δεν είμαι καλά ψυχολογικά. Έχω κλειστεί στον εαυτό μου και κλαίω. Δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση γυρισμός και από τους δυο μας. Κλαίω για το απαίσιο φέρσιμό του, για ότι τα γκρέμισε όλα μέσα μου και τα πέταξε όλα στα σκουπίδια. Λυπάμαι που έδωσα λάθος τη καρδιά μου και τη μαγάρισε. Η πρώτη αγάπη πάντα σου μένει ως πληγή. Δεν μαθαίνω πια τιποτα για αυτόν, δεν είναι στο ίδιο μέρος με μένα. Σκέφτομαι μήπως είχε περάσει κάποτε δίπλα μου το πραγματικό μου άλλο μισό και γω το προσπέρασα λόγω απειρίας και καταστάσεων, είτε γιατί είχα τότε δεσμό με αυτόν και δεν μπορούσα να δω παραπέρα. Δεν έχω φίλες καθόλου μιας που ήταν εκείνος ο φίλος, ο σύντροφος και εραστής. Είμαι άνεργη αρκετό καιρό παρόλα αυτά, είμαι πιο πολύ στο σπίτι. Βγαίνω έξω να ψωνίσω κάτι ή κάνω βόλτες μόνη μου χωρίς να αλλάζει η καθημερινότητα μου. Θέλω πολύ να ξανακάνω σχέση αλλά δεν είμαι έτοιμη ψυχολογικά για τώρα. Θέλω πολύ έναν άνθρωπο αληθινό να μου κρατήσει σφιχτά το χέρι και να πάμε παρακάτω. Και τώρα να ερχόταν όμως δεν θα μπορούσα να του προσφέρω την αγάπη μου γιατί νιώθω ματωμένη από τον πρώην. Απορώ όμως πως θα τον γνωρίσω μελλοντικά αφού δεν είμαι κοινωνική ιδιαίτερα και δεν μπορείς σε αυτή την ηλικία να κάνεις εύκολα φιλίες και να πεις τα προσωπικά σου. Πιο πολύ βλέπω ταινίες, ακούω μουσική και ασχολούμαι σπίτι. Οι βόλτες μου είναι σύντομες μιας που δεν έχω που να πάω. Είμαι αρκετά εμφανίσιμη αλλά εσωστρεφής από κοριτσάκι που τώρα δυσκολεύομαι πιο πολύ. Ζω σε επαρχία και εδώ είναι πιο ζόρικα τα πράματα. Δεν μπορώ και να πάω σε κάποιο άλλο μέρος μου, δεν είμαι ας πούμε ψημένη στη ζωή και ανεξάρτητη και έμεινα μόνη να φροντίζω τον έναν μου γονιό γιατί τον άλλο τον έχω χάσει. Φοβάμαι μη μείνω μόνη μου και όσο το σκέφτομαι μαραζώνω. Δεν ξέρω πως να βγω από αυτό το τέλμα. Έχω ασχοληθεί με εθελοντισμό, δεν έχω κάνει δραστηριότητες να γνωρίσω κόσμο μιας που δεν υπάρχουν εδώ πολλές επιλογές. Το μόνο που ξέρω είναι πως δεν αξίζω να είμαι δυστυχισμένη. Νιώθω κουρασμένη πολύ στη ψυχή μου και νιώθω ένα βάρος στη καρδιά.
4
 
 
 
 
σχόλια
Είσαι πολύ νέα ακόμα για να χάνεις τις ελπίδες σου .Η ψυχολογία σου σαφώς και θα είναι στα τάρταρα αλλά φιλικά στο λέω ο θρήνος για μια σχέση ειδικά με κάποιον που δε σε σεβάστηκε θα πρέπει να έχει και όρια .Το ότι αυτός σου φέρθηκε σκάρτα δε σημαίνει ότι θα το κάνουν όλοι .Αν έχεις θάλασσα κοντά σου άρχισε να πηγαίνεις για μπανάκια ,πάρε ένα σκυλάκι να τα βγάζεις βόλτες και να σου φτιάξει λίγο την ψυχολογία σου ,άρχισε να μιλάς διαδικτυακά με κόσμο ,βγες και ένα βράδυ μόνη σου μια βόλτα .Μη το βάζεις κάτω μωρέ ,όλα περνάνε και όλα έρχονται .Σου εύχομαι τα καλύτερα .
Περιγράφεις κάτι που οι περισσότεροι που σε διαβάσαμε κάποτε έχουμε βιώσει. Κ πέσαμε στα πατώματα κ χάσαμε κ την αξιοπρέπεια μας κ τον αυτοσεβασμό πολλές φορές όχι απαραίτητα κάνοντας ακραία πράγματα μόνο κ μόνο μην προσέχοντας τον εαυτό μας. Όταν χωρίζεις από την πρώτη σχέση έτσι είναι μετά μαθαίνεις συνηθως να θωρακίζεις τον εαυτό σου ώστε να μην ξαναφτάσεις σε αυτό το σημείο χωρίς να σημαίνει απαραίτητα πως δε θα ξανά αγαπήσεις δυνατά. Μην κανείς μακρινές σκέψεις κοιτά το τώρα, βρες τρόπους να ανασυγκροτηθεις κ να ξαναβρείς τον εαυτό σου. Και θα ξανά αγαπήσεις κ αυτόν θα τον ξεπεράσεις κ θα λες πάλι καλά που δεν προχώρησε κ άλλο μαζί του. Όσο για τον καιρό που χαράμισες κτλ μην τα δραματοποιείς. Μπορεί να είχες κάνει πάλι 10 σχέσεις και πάλι να ήσουν ελεύθερη τώρα ε και; Μην είσαι ανυπόμονη αυτός ο «μικρός θάνατος» θέλει το χρόνο του για να ξεπεραστεί. Μια χαρά θα τα πας!
Καταρχάς μη ξεχνάς ότι η κατάσταση ειναι προσωρινή. Εννοείται όλα θα φτιάξουν. Δεν είναι ευχή, είναι κοινή λογική.Λοιπόν, αν έχεις facebook ψαξε στη περιοχή σου ομάδες με δραστηριότητες, όπως περπάτημα, ζούμπα, δενδροφύτευση ή ότι άλλο όμορφο βρεις. Εκεί θα κάνεις γνωριμίες, ίσως φιλίες και θα φτιάξεις πάλι τον κύκλο σου. Και μετά όλα θα έρθουν από μόνα τους. Σου στέλνω όλη μου τη θετική ενέργεια.
Scroll to top icon