10.11.2013 | 22:18
Μόνος
Πέφτω. Σηκώνομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ. Παλιότερα θα έμενα κάτω για βδομάδες, μήνες, κάποιες φορές και χρόνια. Τώρα παλεύω, ιδρώνω, αγωνίζομαι. Όμως νιώθω ότι όπως και τότε που δεν είχα το κουράγιο να ξανασταθώ στα πόδια μου, έτσι και τώρα που τα καταφέρνω, το περνάω όλο μόνος μου. Περιστοιχισμένος από πολλούς. Κι όμως, μόνος.
