ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στο φροντιστήριο που πήγαινα τότε γιατί χρειάζομαι λίγη βοήθεια για την σχολή σε ενα μαθημα και στον δρόμο μου ερχόντουσαν τόσες και πόσες αναμνησεις που νιώθω ότι θέλω να γραψω. Αρχίζω λοιπον...Τον χαβαλε που κάναμε εδώ στο μικρό μας τμήμα. Μια μέρα που είχαμε κάνει έξτρα ώρα τρώγαμε όλοι μαζί πατατάκια και εγώ γκρινιάζα. Την μέρα που είχε χιονίσει και παίζαμε χιονοπολεμο. Το μανάβικο απέναντι που αγόραζα μήλα (κερασμενα ήταν γιατί με συμπαθούσε ο μαναβης). Θυμάμαι επίσης την πρώτη μέρα της Τρίτης λυκείου που έκλαιγα επειδή δεν ήθελα να πάω σχολείο ( τελικά το σχολείο σαν σχολείο ούτε τότε το χωνεψα).Θυμάμαι που στα κενά με μια φίλη μου η μόνη μου την βγάζαμε στις κούνιες απέναντι. Θυμάμαι την 5 ήμερη που αν και ολοι μας είχαν στην απέξω είχες έρθει να μου κάνεις έκπληξη και είχα χαρεί τόσο που πέρασα απέναντι τρεχοντας πατώντας εκείνη την πολύ διακριτική τσιριδα ... Θυμάμαι τις πρώτες μας μέρες και τις φορές που ερχόσουν να πάρεις από το μάθημα και τρώγαμε μαζι. Θυμάμαι το Πάσχα που ήμουν τόσο ερωτευμένη , εκείνη την βραδινη βόλτα στην θάλασσα, την μέρα των γενεθλίων μας και άλλες πολλές στιγμές... Θυμάμαι που γυρναγα σπίτι το μεσημέρι και κοιμόμουν μόλις ένα 15', η που επινα τσάι άκουγα αν είναι δυνατόν βαριά ρεμπέτικα και ελυνα ασκήσεις με το τσατ με τα παιδιά από το φροντιστήριο ανοιχτό...Ααααχ νοσταλγία!