Η μουσική είναι η μεγάλη μου αγάπη. Με συντροφεύει σε κάθε στιγμή και νομίζω πως αν κάποιος ποτέ με ρωτούσε "διάλεξε μία από τις πέντε αισθήσεις σου, τις υπόλοιπες τέσσερις θα τις χάσεις" , θα διάλεγα την ακοή χωρίς δεύτερη σκέψη. Την αγαπώ τόσο πολύ που δεν μπορεί να το περιγράψω χωρίς υπερβολές και ωραιοποιήσεις. Μία βδομάδα ήμουν στο νοσκομείο πριν 2 χρόνια και σε αυτό το διάστημα δε μπορούσα να ακούω ελεύθερα την μουσική μου και μπορώ να πω πως περισσότερο με πείραξε αυτό παρά η διαμονή μου εκεί. Είμαι τόσο ευγνώμων που ζω στον 21ο αιώνα, ξέρω πως ίσως να το θεωρείτε δεδομένο και να μη το σκέφτεστε τόσο συχνά, αλλά έχω διαβάσει περί ιστορία της μουσικής, μέχρι τα τέλη του19ου αιώνα δεν υπήρχαν συσκευές αναπαραγωγής μουσικής. Μπορούσες μόνο ζωντανά να ακούσεις την μουσική και φυσικά πολύ περιορισμέο ρεπερτόριο, εκτός άμα είχες να πληρώσεις τον/τους μουσικό/ούς. Θα μου πείτε ίσως πως το βλέπω έτσι χωρίς να έχω ζήσει σε κάποια άλλη εποχή και σίγουρα άμα δεν υπάρχουν ορισμένες ανέσεις και πολυτέλειες, δεν ξέρεις τι χάνεις. Αλλά για μένα είναι ό,τι καλύτερο, βάλσαμο για την ψυχή μου.