24.12.2013 | 10:08
Μπορεί να σ' αγαπάω...
...αλλά η υπομονή μου έφτασε στα όριά της και τα νεύρα μου είναι στο παρα πέντε να σπάσουν. Κι αν θα σου πω σύντομα να χωρίσουμε, δεν θα φταίω εγώ αλλά εσύ, που έμεινες χλιαρός και απαθής τόσο πολύ καιρό... Με εξοργίζει να το'χεις καταλάβει και να μην κάνεις τίποτα γι'αυτό, επειδή είσαι δειλός. Να με βλέπεις να μαραζώνω μέρα με τη μέρα και να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις γιατί είμαι έτσι.Να ξέρεις οτι μερικές φορές η ζωή χρειάζεται και τα ρίσκα της και δεν θα προσγειωνόμαστε πάντα στα μαλακά. Αυτά είναι τα τελευταία Χριστούγεννα που περνάω μόνη μου. Ευτυχώς έχω βρει διάφορους τρόπους για να περάσω καλά με τον εαυτό μου αλλά και με μερικούς φίλους που θα μου σταθούν χωρίς καν να το ζητήσω, γιατί ξέρουν σε τι ψυχολογική κατάσταση είμαι κι ας κάνω τη χαζή κι ας χαμογελάω. Μ'αρέσει που μου υποσχόσουν κάθε φορά οτι θα τα περνάμε μαζί τα Χριστούγεννα. Και δεν είναι η χιλιομετρική απόσταση. Είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι.Κρίμα, γιατί νόμιζα οτι τα τόσα κύματα που περάσαμε, η υπομονή μου, η κατανόηση, οι στιγμές που έκλαιγα και η ανοχή μου, θα με δικαίωναν.Ας κάτσω τώρα μόνη μου για άλλη μια φορά, για να μάθω να λούζομαι τις επιλογές μου.Καλά Χριστούγεννα.