ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα ερχόμουν με τα πόδια στην Καρδίτσα!!!! Μου είχες πει ότι όταν θα μπορούσες θα ερχόσουν Πάτρα. Σε καταλαβαίνω εκεί δεν έχεις κάνει πολλές παρέες και νιώθεις μόνος. Κι εγώ εδώ έτσι αισθάνομαι. Φοβάμαι πως, επειδή δεν βλεπόμαστε τόσο συχνά, έχω αρχίσει και σε ξεπερνάω και αυτό με φοβίζει. Δεν σε σκέφτομαι τόσο πολύ πια. Κι αν σε ξεχάσω? Δεν το θέλω αυτο. Αλλά δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή. Έχεις σταματήσει να επικοινωνείς τόσο συχνά μαζί μου. Ξέρεις κάτι.....εκείνο το βράδυ σε εκείνη την εγκαταλελειμμένη πολυκατοικία, που υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον πως στο μέλλον όταν θα είχαμε περισσότερα χρήματα θα αγοράζαμε και θα φτιάχανμε για να μένουμε μαζί, που μου είπες ότι ήθελες να με φιλήσεις, που με κράτησες τόσο σφικτά στην αγκαλιά σου επειδή σου έκανα πλάκα ότι θα πηδούσα απ το μπαλκόνι, που με κοίταζες μέσ τα μάτια συνέχεια.... ε, λοιπόν, εκεινο το βράδυ δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ μου!!!! Σ ευχαριστώ που υπήρξες για μένα ο κολλητός μου, ο μεγάλος μου έρωτας και το πρότυπό μου!!! Εύχομαι το επόμενο καλοκαίρι να μας βρει πάλι μαζί, κι ας μην αισθάνομαι το ίδιο για σένα, να διασκεδάζουμε στο Port Festival με τους φίλους μας. Να ξέρεις ότι θα είμαι πάντα εδώ για σένα!!!! Σ' αγαπώ!!!!! Β