26.8.2015 | 07:51
N45714
Ξημερωσα.Σε αυτο το δωματιο με τα τοσα ονειρα και αναμνησεις.Eνιωσα μια μεγαλη αναγκη να βγαλω καποια πραγματα απο μεσα μου.Τα ειπα.Επειτα ζοριστικα αλλα τα καταφερα και εκλαψα.Ξαφνικα ενιωσα ενα μεγαλο χαμογελο.Ξερω οτι απο δω και περα η αισιοδοξια ειναι μεσα μου.Αυτη η κουρτινα που με βασανιζει, αρχισε να ανοιγει.Ενιωσα σαν να πεθανα και αναστηθηκα.Κωστας, 28.