Ρε πάτε καλά;Σχολιάζετε ένα κείμενο του Μενέλαου Λουντέμη, νομίζοντας πως το έγραψε κανένας άσχετος αναγνώστης του ...Λάιφο;Γιατί δεν αναφέρεται το όνομα του Λουντέμη κάτω από το κείμενο;;;;
26.9.2014 | 11:35
Να μάθεις να φεύγεις
Να μάθεις να φεύγεις……Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιώνΑπό χειραψίες που σε στοιχειώνουνΑπό την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίαςΝα φεύγεις -αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούςΝα μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για τον δρόμοΝα τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζιΝα μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειροΝα εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώΝα μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου(Όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας -αποδέξου το)Να σταματήσεις να αγαπάς τον Μέλλοντα, όταν αυτό που έχεις είναι μόνο ο ΕνεστώταςΝα φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι -από κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνεΝα αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησεςΔεν έχεις τόσο περιορισμένη φαντασία όσο νομίζειςΜπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτιΝα θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη άνοιξηΝα φεύγεις από εκεί που δεν σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαιΑπό το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγοΝα απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάςΝα μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, τον χρόνο σου και την καρδιά σουΜην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνειΗ καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύειΝα μη συγχωρείς όσους δεν σου έπλυναν τα πόδια σου με δάκρυα μετανοίαςΝα καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς, οι τρίτες για τους γελοίουςΜην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία, κοροϊδίαΝα μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικοΝα μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα, όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνουΚαι. Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξεςΝα φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτραΝα φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά
1