ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.10.2019 | 23:09

Να πως εχει η ζωη μου

Δεν εχω που να τα πω...Θα ξεκινησω απο τοτε που τελειωσα το σχολειο...και θα προσπαθησω να τα πω οσο πιο συντομα μπορω...Ειχα δωσει πανελλαδικες και περασα καπου που πραγματικα απογοητευτηκα...χωρις χρηματα οι δικοι μου για φροντηστηρια ξανα, καθισα στη σχολη αυτη...επρεπε να περιμενω ομως 6 μηνες για την μεταγραφη στη πολη μου καθως οι γονεις μου δεν ειχαν χρηματα για σπουδες εκτος...Συνηδητοποιω στον 1ο κιολας μηνα πως ειμαι με ελαχιστους φιλους...1 καφες τον μηνα με το ζορι...σπιτι ολη μερα στο κρεβατι μπροστα απο τον υπολογιστη...περιμενα πως και πως να ρθει η αδερφη μου απο τις σπουδες να με βγαλει εξω για μια μπυρα...2 μηνες θυμαμαι ηταν το μεγαλυτερο που δεν βγηκα κεντρο...Ξεκινησα να πηγαινω και ιντερνετ καφε...Η ζωη μου 6 μηνες δεν ηταν κατι αλλο...2ο εξαμηνο μπαινω σχολη με ελπιδες...Παρολο που δεν μου αρεσε η σχολη πηγαινα αλλα δεν καταφερα τιποτα...ουτε παρεες ουτε τα μαθηματα...Η ρουτινα συνεχιστηκε...ιντερνετ καφε, σπιτι σχεδον ολη μερα και για κανα καφε μια στο τοσο...Φτανει το καλοκαιρι...ημουν πεσμενος πολυ ψυχολογικα...σκεφτομουν τι θα κανω με την σχολη, τι θα κανω με τις παρεες, το οτι δεν εχω μια κοπελιτσα...Ακομα πιο πολυ με εριχνε η μανα μου που μου υπενθυμιζε καθε φορα τα χαλια μου με φωνες και βρισιδια...ολα ηταν χαλια...ΕΕ ειχα κουραστει, λεω μολις τελειωσει το καλοκαιρι θα παω να βρω μια δουλεια για αρχη να μαζεψω λιγα χρηματα να κανω πραγματα για τον εαυτο μου και να ξεφυγω σιγα σιγα απο ολα...σε 2 μαγαζια πηγα για σερβιτορος και ακομα να παρω απαντηση...Εδω που το σκεφτομαι και να ειχα παρεες ή κοπελα δεν θα μπορουσα να κανω τιποτα, ουτε για 1 ποτο...Τα οικονομικα των γονιων μου ειναι δυσκολα και η σχεση μου με αυτους ειναι λιγο περιεργη...δεν νιωθω ανετα...ετσι απο μικρο παιδι...Και πλεον ειμαι εδω...μπηκα 2ο ετος και συνεχιζω με τα ιδια βηματα...Εχω να βγω 1 μηνα...η ρουτινα οπως και παραπανω...Μου φαινεται πως αυτο θα συνεχιστει για παντα ετσι...Δεν ξερω αν απλα μου αρεσει η κλαψα ή τα κανω πολυπλοκα στο μυαλο μου...Ειμαι στα χαμενα...νιωθω παγιδευμενος στο σπιτι και στα προβληματα αυτα...λογω ολων των παραπανω αντιμετωπιζω και πολυ αγχος...Συγνωμη αν κουρασα...
2
 
 
 
 
σχόλια

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon