ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ανήκεις στους κυνικούς της υπόθεσης που όταν βλέπουν το φεγγάρι βλέπουν απλά ένα φεγγάρι χωρίς ηλίθια συναισθήματα στις αποχρώσεις του ροζ έρχεται η ώρα που το πληρώνεις. Έρχεται η ώρα που και συ ο ίδιος κάνεις εμετό με τον εαυτό σου σαν την μόνη προσπάθεια να βγάλεις όλο αυτό το ροζ που έχει φυτρώσει μέσα σου. Ροζ καρδούλες, ροζ συννεφάκια, ροζ εσώρουχα, ροζ φιλάκια, ροζ αισθήματα, ροζ ροζ ροζ…. Ε έρχεται κάποια στιγμή όμως που το σιχαίνεσαι όλο αυτό.. από τη στιγμή μάλιστα που δεν είχες προϋπηρεσία σε αυτή την "ροζ δουλειά"… θέλεις ένα διάλλειμα. Το ζητάς απελπισμένα.. το ζητάνε τα νεύρα σου. Και μένα τα νεύρα μου το ζήτησαν σήμερα.. ήθελαν απελπισμένα να μείνουν μόνα τους.. να τα βάλουν με τον δημιουργό τους.. είναι τόσο σπαστικό να έχεις κάποιον εκεί ακριβώς τη στιγμή που τον χρειάζονται τα νεύρα σου… και τα βάζεις μαζί του χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος..ή ακόμα χειρότερα ο λόγος που τα βάζεις μαζί του είναι ακριβώς γιατί είναι εκεί..