16.12.2014 | 23:59
νιώθω περίεργα...
Γιατί ενώ παρατηρώ όλους μου τους φίλους και φίλες να προχωράνε εγώ μένω στάσιμη κάνω μεγάλες προσπάθειες να πετύχω τον στόχο μου. Διαρκώς δέχομαι απανωτά χαστούκια χωρίς λόγο ως απόρροια να νιώθω ακόμη πιο ταπεινομένη και αδικημένη.Κάθε άλλο η κολλητή μου νιώθει ευτυχία με ό,τι της συμβαίνει και εγώ φυσικά ως αιώνιο θύμα λειτουργώ διαρκώς άβουλα σαν κάποιος να με κατευθύνει.Δεν έχω νιώσει τόσο μεγάλη απόγνωση μέχρι τώρα..Τελικά η ενηλικίωση δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα...