ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι 25 και εδω και ενα χρονο εχω σχεση με ενα πολυ καλο παιδι 22 χρονων.Με σεβεται, με προσεχει,με κανει να νιωθω πολυ ομορφα και παντα σκεφτεται πρωτα το δικο μου καλο και μετα το δικο του και γενικα ειμαι πολυ καλα μαζι του..Αποφασισα λοιπον να μην κρυβομαι αλλο και να τον γνωρισω στους γονεις μου..Με το που τους ειπα ειναι 3 χρονια μικροτερος μου και ειναι αρτοποιος στραβωσαν..Λεω δεν πειραζει θα τον γνωρισουν απο κοντα και θα αλλαξουν γνωμη..ποσο λαθος ημουν...Η μανα μου δεν του εδωσε καθολου σημασια και ο πατερας μου δεν εδειχνε καθολου ενθουσιασμενος..Ντραπηκα παρα πολυ και ενιωσα τοσο ασχημα για το αγορι μου γιατι ηταν τοσο ευγενικος και ομιλητικος και γενικως προσπαθουσε να ανοιξει καποια συζητηση μαζι τους..Τους ειπε πχ οτι θα ηθελε πολυ ενα βραδυ να βγαιναμε ολοι μαζι για φαγητο και η απαντηση του πατερα μου ηταν θα δουμε γιατι δεν εχουμε πολυ χρονο και τετοιες μπουρδες..Ντραπηκα πολυ αληθεια..Μετα απο κατι μερες μου ελεγε ο πατερας μου ενταξει καλο παιδι ειναι αλλα δεν κανει για σενα. Με την δουλεια που εχει πως θα ανοιξεις σπιτι θα τον ταιζεις εσυ;το οικονομικο κομματι δενει ενα ζευγαρι αλλιως υπαρχουν γκρινιες και προβληματα μου ειπε..Τον ενοχλει που εγω εχω σπουδασει κατι ενω εκεινος οχι και γιαυτο μου λεει οτι δεν ειναι του επιπεδου μου...Ντραπηκα πολυ που εχω γονεις με τετοιες αντιληψεις και αποψεις.. Χαιρομαι ομως που δεν ειμαι σαν αυτους και δεν επιλεγω το ταιρι μου με βαση την τσεπη του και το επαγγελαμα του..Αυτα ειχα να πω, καλο βραδυ.