Το να μείνει κάποιος σε μία μέτρια σχέση είναι επιλογή του γιατί φοβάται καταρχήν τη μοναξιά. Το να είσαι ''χωρίς σχέση'' σε αυτή τη χώρα μπορεί ενίοτε να ισοδυναμεί με πλήρη κοινωνική απομόνωση, αν όλοι οι γύρω σου είναι δεσμευμένοι (με κάθε τρόπο). Επομένως, το να έχεις σχέση, έστω και μέτρια, ζυγίζει πολύ θετικά όταν έχεις ως αντίβαρο το ''απόλυτα μόνος'' και ψάχνοντας στα τυφλά.
11.5.2018 | 21:18
ο φοβος για το αγνωστο......
αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι δε υπαρχει τελικα ο φοβος τ χωρισμου.. αλλα οσο ο φοβος της νεας αρχης.! να κατσεις να ανοιχτεις ξανα σ καποιον να σε δεχτει γι αυτο που εισαι. να σ δεχτει με τ ελαττωματα και τ προτερηματα σου! ειμαστε ολοι τοσο συμβιβασμενοι σε μια σχεση. νομιζουμε οτι δε μπορουμε να βρουμε καποιον που να μας δεχτει και καταπιεζουμε τον ευατο μας σε σχεσεις μετριες .. σχεσεις που μας ικανοποιουν μεσα σε γενικες γραμμες.. αλλα δε μας πετανε στα ουρανια.! υπαρχει το τελειο τελικα?? η ολοι εχουμε συμβιβαστει στη μετριοτητα,,? ενα εχω να πω.. ολα ειναι τελικα θεμα επιλογων.!!!
5
