8.9.2012 | 01:21
Ο γιος σου με λεει μαμα
..και ο αντρας σου μενει μαζι σου μονο για χαρη του. Οκ, ζηλευεις, ειμαι η καλυτερη του φιλη. Και κατι παραπανω (αλλα αυτο δεν το ξερεις). Ολα αυτα ομως συμβαινουν οχι επειδη ειμαι καλυτερη απο 'σενα, αλλά γιατι απλα τον ΑΚΟΥΩ, τον ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ, και ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ. Και τοσο απλα: μου το ανταποδιδει. Το ιδιο και ο μικρος. Ομως ολο αυτο ειναι ΛΑΘΟΣ, γιατι κανονικα ΕΣΥ θα επρεπε να εισαι η καλυτερη φιλη του αντρα σου! Σε σοκαρα ε; Εχω ακουσει πως του μιλας:ολο ειρωνια, πόζα και πρόκληση ρε γαμωτο. Γιατι; Δεν ιδρωνει τ'αφτι σου, ακομα κι οταν σου ζηταει να μιλησετε για το παιδι (το οποίο, μπάι δε γουέι, εκεινος το μεγάλωσε, οχι εσυ, ετσι;) Ειναι δυνατον; Και μετα στριτζωνεις γιατι ερχεται να τα πει σ'εμένα κι οχι σ'εσενα! Που για να ξερεις κιολας, οπως κι αν νοιωθω, εγω η αντροχωριστρα, μαζι σου του λεω να μεινει. Προσπαθω να τον καλμαρω, ολο του ζηταω να σου δωσει μια ευκαιρια. Αλλα τελος πάντων νισάφι! Πληγώνεις και τον αντρα και το παιδι που αγαπαω πιο πολυ στον κοσμο. Δεν καταλαβαίνεις γρι πια; Κάτσε λιγο και σκεψου το ρε παιδι μου: γιατι εγω κι οχι εσυ; Τι εχεις κανει για να τους κρατησεις και τους δυο κοντα σου; Καταλαβε επιτελους, κανε κατι σωστο και μα το Θεο, αν ειναι να ειναι ευτυχισμενοι οι δυο τους, εξαφανιζομαι. Στο λογο μου που να με παρει! Αλλα ξυπνα επιτέλους, για το θεό, ΞΥΠΝΑΑΑΑΑ!