ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είπα να μοιραστώ αυτή την "εμπειρία" της μεταμόρφωσης - και τις συνέπειες τις - μαζί σας..Κάποτε ήμουν το καλό παιδί, ο μαζεμένος, "ηθικός" τύπος που προτιμούσε να καταπιέζεται παρά να έρθει σε κόντρα ή να φερθεί απότομα, ο υπομονετικός μαλακάκος. Κάπου εκεί, η πολύ σοβαρή σχέση που είχα για πάνω από 5ετία τελείωσε και βγήκα στα ανοιχτά (εν Αθήναις) πελάγη του φλερτ για να αρμενίσω κι εγώ.Εδώ γνώρισα άπειρα κοράσια. Με μερικά, η επαφή έμεινε μόνο στη ζεστή χυλόπιτα, με άλλα μόνο στο διαδίκτυο, με άλλα στον πρώτο (και τελευταίο) καφέ ή ποτό, με άλλα κράτησε κάνα μήνα ή δύο.Το θέμα είναι πως όσες ήταν του γούστου μου, πάντα κάτι γινόταν και δεν προχωρούσε το θέμα - ή απλά έψαχναν αναγνώριση και όχι κάτι παραπάνω.Οπότε άρχισα να συμβιβάζομαι με κοπέλες που δεν μου άρεσαν και πολύ (σαν χαρακτήρας ή/και εμφανισιακά), που δεν ήταν αυτό που ήθελα, και που δεν ένιωθα το "κλικ". Έτσι, αν και σε "σχέση" έβγαζα τα χοντρά μου ως αρσενικό κι εγώ ο έρμος, και μετά από λίγο καιρό το τελείωνα - για να μην κοροϊδεύω για πολύ τουλάχιστον.Πλέον αισθάνομαι ένα κομμάτι κρέας, δεν έχω τίποτα να θυμάμαι από όλα αυτά τα κορίτσια, σε πολλές περιπτώσεις ζορίζομαι να θυμηθώ τα ονόματα τους.Θέλω να ερωτευτώ, να βρω κάποια που να μου κάνει το "κλικ", να είμαι περήφανος που την έχω δίπλα μου, να θέλω να μάθω τα πάντα για αυτή, να μου αρέσουν οι ατέλειες της, το βλέμμα και το χαμόγελο της, αλλά που..Συμβουλή για εσάς κορίτσια, από έναν άνδρα:- αν κάποιος σας τα μασάει και λέτε το κλασσικό "μαλακομαγνήτη έχω?" δεν είναι μαλάκας, ούτε καθίκι απαραίτητα - απλά δεν σας γουστάρει πολύ