ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μακάρι να γινόταν να μην τους είχα γονείς.. ειμαι κοπέλα σχεδόν 24 χρονων.. ζω ακόμα με αυτούς δυστυχώς.. Η μανα μου είναι ότι χειρότερο υπάρχει.. από μπροστά μου κάνει την καλή και από πίσω με θαβει.. λέει ότι ειμαι ηλίθια τεμπελα και αυτά τα λέει στον πατέρα μου αλλά και στο τηλέφωνο όταν μιλάει με την αδερφή της κτλ.. πραγματικά όλη την μέρα για εμένα συζητάει.. Δεν βαριεται;! Πέρυσι που δεν δούλευα με έβριζαν και οι 2 ότι ειμαι ανίκανη και ότι δεν μπορώ να βρω δουλειά.. τώρα που έχω 5 μηνες που έχω μια δουλειά πάλι κάτι βρίσκουν να λένε.. με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι μαζί μου.. και το θέμα είναι ότι δεν τους κάνω κάτι και η μανα μου θυμώνει χωρίς λόγο και δεν μου μιλάει και με θαβει από πίσω.. το έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά να μιλάει άσχημα για μένα.. της τα έχω πει βέβαια όλα αυτά αλλά δεν το παραδέχεται ότι μιλάει άσχημα για μένα και προσπαθεί να αλλάζει κάπως αυτά που λέει.. κάθονται και λένε πίσω από την πλάτη μου ότι δεν τους δίνω λεφτά κτλ ούτε τπτ... και εγώ έχω δικά μου έξοδα και θέλω να κάνω τόσα πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω πιο πριν χωρίς δουλειά.. Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο κιόλας να τους δίνω λεφτά.. Δεν παίρνω πολλά λεφτά.. τα θέλω να τα κρατήσω για μενα να βάλω μερικά στην άκρη να μπορώ να πάω όπου θέλω διακοπές ή οτιδήποτε.. παλιότερα που ήμουν άνεργη και έτυχε να παίρνω κάποια επιδόματα τους τα είχα δώσει όλα τα λεφτά για εμένα δεν κράτησα τίποτα και ούτε ένα ευχαριστώ δεν είπαν.. και το μετάνιωσα τόσο πολύ που έκανα αυτό το πράγμα.. Η αδερφή μου που δούλευε και έβγαζε 500 ευρώ το μήνα και είναι και μικρότερη δεν της έλεγαν τίποτα για τα λεφτά.. της έλεγαν να τα κρατήσει όλα αυτή.. και μια χαρά την συμπεριφέρονται και ούτε την θάβουν πίσω από την πλάτη της.. εμένα δεν ξέρω γιατί μου συμπεριφέρονται έτσι.. και αυτό το θέμα με στεναχωρεί και με δημιουργεί ψυχολογικά.. με κάνει να κλαίω.. έχει 2,5 χρόνια που άρχισαν να το κάνουν αυτό.. νωρίτερα ήταν όλα μια χαρά.. Δεν ξέρω τι συμπεριφορά είναι αυτή που έχουν.. τόση αχαριστία από γονείς πρώτη φορά είδα. Τόση διπροσωπια από μια μανα πρώτη φορά είδα.. πόση κακιά θεε μου.. Μακάρι να έπαιρνα καλύτερα λεφτά να Νοίκιαζα ένα σπίτι να εμένα μόνη μου.. πόσο θα ήθελα να εξαφανιστώ και να μην τους έβλεπα πότε ξανά.. Μακάρι να μην τους είχα γονείς.. όταν λείπω από το σπιτι είτε για να πάω στην δουλειά είτε να βγω έξω είμαι μια χαρά χαρούμενη περνάω ευχάριστα τις ωρες ενώ όταν φτάνει η ώρα να πάω σπίτι με πιάνει μια στεναχώρια.. Δεν μπορώ την όλη αυτήν συμπεριφορά τους... έχω κουραστεί.. και είναι αδικία μεγάλη.. Δεν ξέρω αν βγάζω νοημα έτσι όπως τα έγραψα αλλά ήθελα να τα γράψω κάπου να νιώσω καλύτερα. Εύχομαι κάποια στιγμή αυτά που κάνουν σε μένα να το μετανιώσουν.. Δεν πειράζει βλέπει ο Θεός :)