ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έξω άστραφτε κι έβρεχε, καταρρακτωδώς.Εσύ κοιμόσουν αγκαλιά μου.Εγώ είχα μια γαλήνια έκφραση στο πρόσωπο, αν κι ένιωθα ακόμη υπερένταση και κάτι άλλο, ευχάριστο αυτή τη φορά, στο στήθος μου και στο στομάχι...Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχες θελήσει να με ξαναδείς, δεν είχα φανταστεί ότι θα πήγαινε καλά και θα κοιμόμασταν μαζί... Και ήδη ήξερα ότι δε θα μπορούσε να έχει συνέχεια.Σε αυτές τις λίγες μπερδεμένες στιγμές, απέκτησε για μένα καινούρια σημασία η λέξη "ευτυχία". Το άρωμά σου στα ρούχα μου, η αίσθηση της αναπνοής σου επάνω μου, τα λόγια σου που θα κρατάω στο μυαλό μου, τα δάκρυα χαρμολύπης που μου προκάλεσαν, το πώς δε με άφηνες να σε αφήσω ενώ κοιμόσουν..."Ευτυχία" είπα, όχι "απόλυτη".Δεν πιστεύω σε αυτό... είναι σα να ζητάω χριστουγεννιάτικα θαύματα.