Συγκλονίστηκα περισσότερο γιατί στην περίπτωση της Marfin αυτό ακούστηκε μόνο από συγκεκριμένους χώρους που επηρεάζονται από την βία, ενώ στην περίπτωση του Γρηγορόπουλου υπήρχε σαν γενικός αντίλογος. Γενικώς νομίζω υπάρχει μια γκρίζα περιοχή στην περίπτωση της Marfin, που κάνει τους περισσότερους να μουδιάζουν όταν συζητάν γι'αυτό. Ίσως γιατί καπηλεύτηκε πάρα πολύ, όχι ο ίδιος ο θάνατος τον δολοφονημένων, αλλά πως χρησιμοποιήθηκε εναντίων όλων όσων διαδήλωναν ή συμμετείχαν στις πορείες.Αν και καταλαβαίνω το σκεπτικό σου στην περίπτωση της Marfin και του Γρηγορόπουλου, νομίζω κάνεις λάθος στο τελευταίο παράδειγμα. Όταν οι ψηφοφόροι ενός κοινοβουλευτικού κόμματος επιτίθενται σε βουλευτή είναι αρκετά υποκριτικό και βαθιά κατά την γνώμη μου λαϊκίστικο, είτε πρόκειται για ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ ή Χρυσή Αυγή. Ακόμα και αν δεν είναι στην βουλή, από την στιγμή που θέλει να μπει, είναι σαν να συζητάμε για τον Ιζνογκούντ. Τελείως διαφορετική από την περίπτωση όταν η αντίδραση του κόσμου είναι οδηγούμενη από την βία που νιώθει ο ίδιος στην ζωή του.
6.12.2012 | 10:48
Οι νεκρό σας και οι νεκροί μας ;
Δεν καταλαβαίνω τη σκοπιμότητα των διαδηλώσεων στη μνήμη του Α. Γρηγορόπουλου.Νομίζω ότι όσοι θέλουν να τιμήσουν τη μνήμη του, μπορούν να πάνε στο νεκροταφείο της Ν. Σμύρνης όπου βρίσκεται ο τάφος του, ή να αφήσουν ένα λουλούδι ή μια κάρτα στο σημείο του φόνου. Αυτό θα κάνουν όσοι τον αγάπησαν πραγματικά.Οι υπόλοιποι γιατί διαμαρτύρονται τέσσερα χρόνια αργότερα, κι ενώ οι ένοχοι είναι ήδη στη φυλακή; Σε αντιδιαστολή με την 6η Δεκεμβρίου, η 6η Μαΐου, ημέρα της δολοφονίας των υπαλλήλων της Μαρφίν δεν προσφέρεται για διαδηλώσεις. Όταν μάλιστα οι ένοχοι απολαμβάνουν την ελευθερία τους.Οι νεκροί σας κι οι νεκροί μας; Όχι βέβαια (από τη μεριά μου τουλάχιστον), απλώς, μ' ενοχλεί η σκοπιμότητα και η επιλεκτική ευαισθησία.
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
