2.10.2014 | 15:06
Οικογενειακη υποθεση
Τι κανω οταν ο πατερας μου δεν μου δινει καθολου σημασια; Τι κανω οταν ο πατερας μου με το που με δει θα με ρωτησει αν θελω χρηματα και μετα θα πει ενα γεια και θα φυγει γιατι εχει δουλεια; Δεν εχω ιδεα τι πρεπει να κανω λοιπον. Ειμαι 16 και οι γονεις μου εχουν χωρισει εδω και 15 χρονια. Δεν τους θυμαμαι μαζι καν. Δεν ξερω αν αυτο ειναι καλο η οχι. Εξαρταται υποθετω. Η μητερα κ αδερφη του πατερα μου, μισουν τη δικη μου μαμα. Αλλα εμενα με ''αγαπανε'' . Σοβαρα τωρα; Εχουν φερθει απαισια στη μητερα μου στο παρελθον αλλα εκεινη ποτε της δεν ειπε σε εμενα κατι κακο για αυτες. Ο πατερας μου οταν ηταν με τη μαμα μου δεν φερθηκε σαν αντρας αλλα σαν κανονικοτατος μαμακιας.Ναι μαμακιας.Οτι πει η μαμα του. Και αυτος ηταν ο λογος που χωρισαν,αν κ δεν το παραδεχεται,αυτος ηταν.Λοιπον για να ξανα γυρισω στο θεμα μου, ο πατερας μου με βλεπει αραια κ που. δηλαδη οποτε εγω παω να τον δω. γιατι δουλευει πολυ(αλλα δεν εχει ποτε αρεκετα λεφτα κ ολο παραπονιεται) αλλα επισης εμενα μου δινει οποτε εγω προσωπικα σε αυτον τον τομεα δεν εχω παραπονο οταν του ζηταω μου δινει και ξερω πως δεν ειναι πολλοι οι πατεραδες που δινουν στο παιδι τους χρηματα οποτε ζητησει(αν κ μην φανταστειται το πολυ κανα 10ρικο την εβδομαδα,το ανωτερο) το θεμα μου ομως ειναι πως νιωθω οτι με παραμελει. νομιζω πως απλα μου δινει λεφτα μονο κ μονο για να ''νιωθω'' εγω καλα,γιατι δεν ειναι σχεδον ποτε κοντα μου. βασικα απλα περναμε 1-2 ωρες μαζι την εβδομαδα οποτε εχει χρονο απο τη δουλεια. και το προβλημα δεν ειναι η μαμα μου, εκεινη με αφηνει φυσικα! οποτε θελω πηγαινω το θεμα ειναι πως αυτος ποτε δεν ειναι εκει.. δεν καταλαβαινω. ωρες ωρες νομιζω πως δεν θελει να περναει χρονο μαζι μου. συνεχεια μου λεει οτι πρεπει να αλλαξω και να γινω πιο γυναικα. και σοβαρα δεν καταλαβαινω πως με θελει να ειμαι. (δεν ειμαι κ κανενα αγοροκοριτσο που στο κατω κατω και αυτα αν θελουν να ειναι ετσι γουστο τους και καμαρι τους) . πλεον εχω πειστει πως δεν ειναι και τοσο χαρουμενος που ειμαι κορη του. και τα χρηματα δεν αντικαθιστουν την αγαπη ρε μπαμπα. εσθανομαι τοσο απαισια και αμηχανα οταν βρισκομαστε μαζι. σε ποιον να το πω και να με πιστεψει εσθανομαι αβολα οταν βρισκομαι με τον μπαμπα μου γιατι δεν εχω τι να του πω. δεν ξερω. δεν ξερω γιατι φαιρεται ετσι. και ελπιζω να λες αληθεια πως η δουλειες δεν πανε καλα κ για αυτο δεν εχεις μεγαλη χρηματικη ανεση οπως ειχες καποτε και οχι γιατι καθε μηνα τα ''φτιαχνεις'' και μ'αλλη μικρη.γιατι αν αυτο ισχυει θα δικαιωθω που σε θεωρω μαλακα.