ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ενω συνηθισα στην απουσια σου,αρχισα να σε ξεπερνω και να κοιταω μπροστα μου κι ολες τις ευκαιριες που μου δινονται να τις αρπαζω ξαφνικα,γυρναω πισω..στη σκεψη σου.Το πιο παραξενο ειναι οτι ξερω οτι ειναι ματαιο κατι τετοιο,δεν προκειται ουτε να σε δω ουτε να ξαναμιλησουμε γιατι κυριως εγω δε θελω.Ακομη και μπροστα μου να σε δω θ'αλλαξω δρομο,δε γουσταρω να σου μιλησω ουτε να γινει κατι μεταξυ μας αληθεια δεν γουσταρω..με τρομαζε και με αηδιαζε η επιρροη που ασκουσες πανω μου χωρις καν να σε ξερω καλα καλα...σε κατηγορουσα γι αυτο που μου εκανες εδω και 2 χρονια..δεν ΄μ'αφηνες να προχωρησω στη ζωη μου χωρις καν να το ξερεις,ημουνα κολλημενη..εγω το ελεγα εμμονη η καλυτερη μου φιλη απωθημενο..οτι σκατα ητανε με ετρωγε,παντως ερωτας παλικαρι μου σιγουρα δεν ητανε...και αν σκεφτεις πως δεν ητανε αυθεντικο,εγω το καλλιεργησα τοσο πιο αρρωστημενο ακουγεται...και ξαφνικα ηρθε η μερα που τελικα δεν μου εκανες και τοσο αισθηση..ειδικα αμα συνεβαινε και κατι σημαντικο στη ζωη μου θα σε ειχα ξεχασει στο αψε σβησε..δεν εγινε ομως ουτε γινεται κατι σημαντικο...κι εγω τρομαξα κι ακομη φοβαμαι που σε ξεπερναω...πως θα ζησω χωρις την εμμονη μου μαζι σου??..οχι πως θα ζησω χωρις εσενα,αυτο το συνηθησα..δεν με πειραζει..αλλα χωρις την εμμονη μου μαζι σου? πως θα ζησω?..φοβαμαι κι ανακαλυπτω οτι ποτε δεν με κρατησες πισω,γιατι ουτε καν ασχοληθηκες..το μυαλο μου με κραταει και δεν μ'αφηνει να προχωρησω...γιατι τελικα 'ολα μες το μυαλο ειναι μωρο μου'...οχι μην χαιρεσαι και μην νομιζεις οτι ηθελα εσενα..την ιδεα ηθελα μονο..την ιδεα σου..την ιδεα του να ημαστε μαζι..ολα μια ιδεα ειναι?ποσο αρρωστημενο ειναι να τα χασεις ολα για μια ιδεα κι οχι για κατι πραγματικο? ''ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΝΟΗΣΗ,ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ.ΣΤΟΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΕΡΩΤΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΔΟΝΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΕΝΟς ΞΕΝΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ. ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ,ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΔΟΝΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΜΙΑΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΔΕΑΣ.ΑΓΑΠΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ/Η.ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΓΙΑ ΔΕΙΛΙΑ,ΓΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.'' ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ