ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν είναι πια αργά...Την έχεις δική σου, λιώνει, τρέμει στα χέρια σου, σε κοιτάζει με τόση αλήθεια χαμογελάει και γελάνε και τα μάτια της, σε περιμένει πάντα εκεί, έρχεται πριν καν την καλέσεις.Το κάνει τόσο ευκολο...τοσο που δεν αξιζει να της δωσεις την απαραίτητη προσοχή, έχεις μάθει να τρέχεις εσυ.Τις δίνεις ελπίδες, δεν την θέλεις αλλά οταν απομακρύνεται θες πισω το χαμένο σου σιγουρακι, γυριζει παντα... μεχρι που τελειωνει μετα απο καυγάδες γιατι ποτε δεν θέλατε και οι δυο.Καποια στιγμη το σιγουρακι μαζεύει τα κομματια της μετα απο πολυ πονο δάκρυα ξενύχτια σκεψεις αναφιλητά στο σκοτάδι...Και εκει αποφασίζει να γυρισει σελιδα σε ξεχνάει αρχίζει να νιωθει ξανα ποθητή δεν ειναι σκουπίδι ειναι γυναικα αξιζει...και εκει που γυριζει σελιδα....που καποιος την θελει και της φέρεται οπως της αξιζει...Εκει γυριζεις εσυ....εσυ για να καλύψεις τον εγωισμό σου...η γιατι ειδες τι κυκλοφορεί εκει εξω, γιατι ισως καμια δεν σε εκανε να ανατριχιάζεις στα φιλια της οπως εκεινη, γιατι καμια δεν νοιάστηκε οπως εκεινη.Γυριζεις οταν της εχει τελειωσει και εκεινη σκεφτεται ποσο καιρο περιμενε ποσο παρακάλεσε και σε αγκαλιάζει με οίκτο για την ιστορια σας που τελειωσε ετσι. Δεν νιωθει τιποτα. Κενό. Την έσπασες, την απογοήτευσες...Ο καιρος γιατρεύει τα παντα...τιποτα δεν μενει το ιδιο...ο καιρος εχει γυρίσματα..