8.1.2019 | 23:31
Ομορφη ανάμνηση. :)
Σήμερα μου ήρθε στο μυαλό κάτι που είχε γίνει πριν χρόνια. Θυμήθηκα εκείνο το απόγευμα που ο φίλος μου είχε έρθει να με βοηθήσει να φτιάξω το μπαλκόνι στο φοιτητικό μου σπίτι! :) Ήθελα να βάλω όμορφα λουλούδια για να είναι πιο …"aesthetically pleasing" ;p Μιας και ήξερε περισσότερα πράγματα για τα φυτά ήρθε και μου έκανε παρέα και να ... μου δώσει "τα φώτα" του. :p :D Εκείνο το απόγευμα τον ερωτεύτηκα ακόμα πιο πολύ... Με κοίταξε τόσο γλυκά ...Ποιος να το φανταζόταν …7 χρόνια μετά ,στα 32 μου να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο και πιο ευτυχισμένη από ποτέ.Η αληθινή αγάπη υπάρχει. Να το ξέρετε παιδιά και να το έχετε στο μυαλό σας. :) Δεν είναι θέμα τύχης ,ομορφιάς ,χρημάτων … είναι ένα ζεστό βλέμμα ,είναι να έρχεται να σε δει ακόμα και αν είχε χτυπήσει 12ώρο στην δουλειά. Να βρίσκει πάντα χρόνο για εσένα και εσύ να είσαι πάντα εκεί για εκείνον.Είπα να γράψω κάτι όμορφο. Έτσι για μία νότα αισιοδοξίας. Ε.
