ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χελόου Εβρυ Μπάντυ! Η μικρή μου εξομολόγηση θα μπορούσε να αρχίσει κάπως έτσι..(κατευθείαν στο ψητό) Είχα ακουστά για κάποιον "Χ" από κοινούς γνωστούς..Μ' αυτόν τον τάδε θα ταιριάζατε πολύ.. κι αυτός "έτσι.." σαν κι εσένα κι αυτός "αλλιώς.." σαν και σένα. . βρε κουβαλάτε τα ίδια μυαλά . . . Ε.. κάποια στιγμή, περίεργη κι εγώ, έψαξα να βρω προφίλ στο fb να δω τι φάση είναι ο τύπος και τι έλεγε κι από φάτσα.Και έλεγε περισσότερα από ότι περίμενα η αλήθεια είναι.Πέρασε καιρός αλλά μου φαινόταν άκυρο να τον προσεγγίσω διαδικτυακά, από την άλλη όμως να τον προσέγγιζα μέσω των κοινών γνωστών ήταν ακόμα πιο άκυρο. Δε μου αρέσουν και οι μεσάζοντες.. .Αφού λοιπόν το σκέφτηκα πάαρα πολύ, είπα σιγά!ένα αίτημα φιλίας είναι, ας το στείλω και δεν ξανά ασχολούμε.Και το έστειλα.Και ανταποκρίθηκε.Και άρχισε τα like.Και μου μίλησε.Και μου είπε ότι είχαμε βρεθεί μια φορά σε κοινό μέρος και μας είχαν "συστήσει " και οι κοινοί αυτοί γνωστοί , αλλά μόνο αυτό. (εγώ δεν το θυμόμουν αυτό με τίποτα!!!) (εκείνος πάλι δε γινόταν να με ξεχάσει. . . έτσι είπε. )Και πως μακάρι να ήξερε με τι όνομα ήμουν στο fb , γιατί πράγματι το έχω λίγο παραλλαγμένο το όνομα, γιατί ήθελε τόσο να γνωριστούμε. . αλλά κι αυτός δεν ήθελε να μπλέξει τους άλλους .Και άρχισε αυτή η γνωριμία με πολλές ώρες κουβέντας και ξενύχτι και φλερτ και πεταλούδες στο στομάχι και ρομαντισμό και online συνομιλίες και τηλεφωνήματα. . .Με ίδια ενδιαφέροντα, κοινά σχέδια.. που λες καμιά φορά.. και παραγγελία να κάνεις έναν άνθρωπο, ε..δε γίνεται κάπου κάτι δε θα είναι τέλειο γιατί δε γίνεται να τα προβλέψεις και όλα. Το πήγαμε λοιπόν σε άλλο επίπεδο. Κι επειδή μας χωρίζει και κάποια απόσταση 2ωρη, λέγαμε πώς θα γίνει να βρισκόμαστε κλπ κλπΤυφώνας η κατάσταση . . "όνειρο ζω Μη με ξυπνάτε" ένα πράγμα...αλλά και μια κυριολεξία.'Ολα τα 'χαμε πει.'Ενα όμως μας διέφυγε . Η ηλικία.Κάποια στιγμή τον ρώτησα πόσο είναι, το είχε φέρει και η κουβέντα.Για να είμαι ειλικρινής τον είχα κόψει για 2-3 χρόνια μικρότερο και δεν ήταν και το καλύτερο μου σαν σκέψη, αλλά βλέποντας οτι αρέσουμε ο ένας στον άλλο και τα βρίσκουμε, σκέφτηκα να αφήσω στην άκρη τα "κομπλεξικά ".Ρε παιδιά. . . . τελικά του ρίχνω 7 χρόνια!! (29-36)Δηλαδή.....Γιατί ρε σύμπαν μου το έκανες αυτό?!Και που να ήθελα να το καταπιώ αμάσητο, δεν πάει με τίποτα κάτω.Γιατί κι εκείνος φρίκαρε! Νόμιζε ότι του έκανα πλάκα όταν του είπα πόσα του ρίχνω. Και όλο μου το χτυπάει, λες και μπορώ να κάνω κάτι.Τελικά η ηλικία δεν είναι μόνο ένας αριθμός... :-(