ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.5.2024 | 22:55

Οποιος ενδιαφέρεται το δείχνει?

Πιστεύετε αυτο που λενε, οτι όποιος ενδιαφέρεται πραγματικα θα βρει τον τροπο να στο δειξει και να σε διεκδικησει? Εγω διαφωνω εν μερει με τη συγκεκριμένη φραση και θα εξηγησω το γιατι. Το να διεκδικησεις καποιον και να του εκφρασεις το πως νιωθεις προυποθετει οτι πιστεύεις στον εαυτο σου, οτι δε φοβασαι να εκτεθεις, οτι εχεις ενα στοιχειωδη βαθμο αυτοεκτιμησης κλπ. Στη σημερινη εποχη ομως οι νεοτερες γενιες κυριως εχουν σημαντικο θεμα αυτοεκτιμησης κ ελλειψης εμπιστοσύνης προς τους αλλους. Κ αυτο οφειλεται σε σημαντικο βαθμο στα dating apps και τα social media με τα οποια ολα εχουν γινει πιο ευκολα, πχ το να καυλαντιζεις με αλλες/ους ενω εισαι σε σχεση, το να κανονισεις ραντεβου μεσω dating apps κλπ. Οποτε οταν εχεις προδοθεί απο σχεση σου που εκανε κατι απ τα παραπανω ή απλα κ μονο ακουγοντας ιστοριες αλλων κ βλέποντας ποσο συχνα συμβαινει αυτο φτανεις στο σημειο να σκεφτεσαι "δεν υπαρχει καμια ελπιδα στο κομματι των σχεσεων". Κ ετσι ακομα κ αν παει να γινει κατι καλο το καταστρεφουμε πολυ συχνα, ειτε γιατι εχει κλονιστει τοσο η αυτοπεποίθηση μας που δεν πιστευουμε οτι καποιος μπορει πραγματικα να μας γουσταρει, ειτε γιατι φοβομαστε να δεθουμε κ μετα να πληγωθουμε κλπ. Σιγουρα ολα αυτά λυνονται με ψυχοθεραπεία αλλα καλως η κακως δεν αναγνωριζουν ολοι την αναγκη να πανε σε ψυχολόγο κ επισης αυτη η διαδικασια παιρνει χρονο. Αυτο λοιπον σημαινει οτι πολλες φορες μπορει να γουστάρεις κάποιον/α και να φοβασαι να του το πεις μην τυχον και φανεις πιεστικη, ή γιατι μπορει να μην πιστευεις οτι ο αλλος γουσταρει, γιατι (ακομα κ αν υποθεσουμε οτι ο αλλος γουστάρει) μπορει να φοβασαι οτι κατι τόσο καλο θα ξεκινησει κ πολλα αλλα τετοια. Παντως σιγουρα δεν πιστεύω πως το οτι καποιος δειχνει αδιαφορος σημαινει πάντα οτι ειναι κιολας. Σκεφτειτε ποσες φορες σας εχει στειλει μηνυμα καποιος για τον οποιο πεθαινετε κ εσεις το παιζατε οτι δεν ενδιαφερεστε καν κλπ κλπ κ ομως μεσα σας λιωνατε. Γι αυτο και δεν πιστεύω οτι αν κάποιος σε θελει θα ειναι παντα ετοιμος να σε διεκδικησει. Μερικές φορες μπορει να παλεύει με δικα του θεματα ανασφαλειας, χαμηλης αυτοεκτίμησης κλπ τα οποια τον εμποδίζουν να εκφρασει αυτο που νιωθει.
6
 
 
 
 
σχόλια

@Κωνσταντίνος, σχόλιο 21.5.2024/11: 36
Αν και διαφωνώ εντελώς (από τη στιγμή που διεκδικείς το κάθε λεπτό ακόμα και την παρουσία σου σε αυτόν τον πλανήτη) σου εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία.

Γιάννη καλησπέρα. Αναφέρομαι στη σημασία της "διεκδίκησης" και όχι στην ετυμολογία της. Όχι στο να κατέχεις τον άλλον με το στανιό, να μην επιβάλλεις τις επιθυμίες σου στους άλλους, αλλά με κάποιο "μαγικό" τρόπο να σεβαστείς την επιλογή και την αυτονομία του, την ελευθερία και την αμοιβαία εκτίμηση, όχι την πίεση ή τον έλεγχο. Όταν πραγματικά ενδιαφέρεσαι, αφήνεις τον άλλον να επιλέξει ελεύθερα αν θέλει να είναι μαζί σου. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, υγεία και να απολαμβάνεις ό,τι επιθυμείς!

Συμφωνώ, εν μέρει όμως. Αν είναι θέμα αυτοεκτίμησης που δεν εκδηλώνεται, όντως είναι θέμα ψυχολόγου. Ο ψυχολόγος όμως (που πολλοί τον κολλάνε σα μαϊντανό οπουδήποτε) δεν είναι πανάκεια. Λίγο μπορεί να βοηθήσει ή και καθόλου, χωρίς τη συνεργασία και του άμεσα ενδιαφερόμενου που θα πρέπει πρωτίστως να έχει αποδεχθεί ο ίδιος μέσα του ότι έχει σοβαρό πρόβλημα που μόνο η επιστήμη μπορεί να λύσει.
Και μην ξεχνάς επίσης, ότι πολλοί διανοητικοποιούν τις φοβίες τους, που από μόνο του αποτελεί εμπόδιο στο να τις παραδεχθούν.
Εκεί που διαφωνώ, είναι ότι πρόκειται πάντα για θέμα αυτοεκτίμησης. Πολλές φορές είναι επίσης θέμα κακής ανατροφής και λανθασμένων προτύπων που και αυτά, αρχίζουν από νωρίς να διαμορφώνουν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Δεν είναι θέμα Ψυχολογίας εκεί, αλλά παρατηρητικότητας, ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας. Και δεν σημαίνει ότι όποιος τα στερείται έχει ανάγκη ψυχολόγο. Κάποιος που δείχνει αδιάφορος ενώ δεν είναι, μπορεί να έχει εσφαλμένη οπτική ή που για εμάς είναι εσφαλμένη, αλλά δεν θα τον στείλουμε στο γιατρό.
Προσωπικά, δε δίνω δεκάρα για τα κίνητρα που κάνουν κάποιον να δείχνει αδιάφορος. Αναμένω από εκείνον να δείχνει ενδιαφέρον φανερά τουλάχιστον, αν όχι άμεσα · αν δείχνει αδιαφορία, αδιαφορία θα εισπράξει και από μένα στη συνέχεια. Το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει, ακόμα και να πάρω εγώ την πρωτοβουλία να δείξω ενδιαφέρον από τη μεριά μου αλλά παριστάνει ότι αδιαφορεί.
Η ζωή κυλάει με αυτούς που ενδιαφέρονται. Οι υπόλοιποι, ας κάτσουν παρέα με την αδιαφορία τους.

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon