ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.5.2018 | 18:13

οργη (;;;;)

σε 1 μηνα ακριβως δινω πανελληνιες. αυτη ηταν η πιο δυσκολη χρονια της ζωης μου, και οχι λογω διαβασματος .ο πατερας μου προσφατα μου ανακοινωσε τηλεφωνικα πως περιμενει παιδι με την γκομενα του (κατα 15 χρονια μικροτερη του) ενω εγω τον πηρα να τον ρωτησω κατι ακυρο. λιγους μηνες πριν, μου ειχε παρει ολα τα λεφτα που ειχα μαζεψει στην τραπεζα για το μελλον μου (σπουδες, αμαξι, νοικια, δεν ξερω, ολο και καπου θα χρησιμευαν) κρυφα, χωρις σκοπο να τα επιστρεψει. εχει σταματησει να δινει διατροφη στη μανα μου για εμενα. πιθανοτατα θα με αποκληρωσει στο αμεσο μελλον για να αποκαταστησει τον αλλον απογονο και το πρωτο παιδι της γκομενας του, απο αλλον πατερα, που δεν το εχει αναγνωρισει καν. φυσικα, δε γινεται λογος για το συναισθηματικο κενο που μου εχει δημιουργησει η απουσια του, τα αποτελεσματα του οποιου εγιναν φανερα τωρα. ο πατερας μου ηταν απων σε ολη την εφηβεια μου γιατι εθρευε μια αλλη οικογενεια. για εμενα ουτε λογος.γνωριζω πως η πορεια του γονιου μας δεν μας επηρεαζει, ουτε καθοριζει τη δικη μαςπαραυτα, ολα αυτα με επηρεασαν αρνητικοτατα φετος. και ειμαι εδω, ακριβως εναν μηνα πριν αρχισω, δεν μπορω να σκεφτομαι αλλο πραγμα παρα μονο το ποσο ανικανη ειμαι για τα παντα. αφου εχω αποτυχει να με αγαπησει ο ιδιος μου ο πατερας, δεν ειμαι ικανη ουτε να πετυχω απλουστερα πραγματα οπως να μπω σε ενα πανεπιστημιο. ολοι μου οι φιλοι ειχαν συναισθηματικη υποστηριξη, εγω δεν ειχα τιποτα ποτε. δεν εχω καν τα οικονομικα ερεισματα θα οποια θα βασιζομουν αν ξεκινουσα το πανεπιστημιο. θα ηθελα απλα να μην με ειχαν χτυπησει ολα αυτα φετος. αν αποτυχω παταγωδως, ο μπαμπας μου θα ειναι το δευτρο ατομο στο οποιο θα ριξω την ευθυνη (το πρωτο θα ειμαι εγω, γιατι του επετρεψα να με επηρασει τοσο πολυ. ποσα ομως μπορω να αντεξω σε διαστημα λιγων μηνων??)για οσους το διαβασαν μεχρι τελους, ευχαριστω και σορρυ αν δεν βγαζω νοημα, ειμαι πολυ εκνευρισμενη τη στιγμη που το γραφω, λολ
1
 
 
 
 
σχόλια
Αν έχεις οργή άφησε την και βγαλε την, οχι σε ανθρώπους αλλά σε αντικείμενα.Σπάσε κάτι, κλάψε, χάλασε το μαξιλάρι σου, κάνε κάτι για να το βγάλεις. Τώρα για τις πανελλήνιες, οτι και να γίνει να δώσεις οτι καλύτερο έχεις και αν πετύχεις μαγκιά σου, αν οχι να ξέρεις πως υπάρχουν και άλλοι δρόμοι να ακολουθήσεις και θα μπορέσεις να βρεις το σωστό μονοπάτι για εσένα. Δεν έχει σημασία να ρίξεις ευθύνες κάπου, οτι και να κάνεις το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει, αν σε παρηγορεί να κατηγορήσεις τον πατέρα σου (ο οποίος είναι σκέτο δράμα και τοξικός) κάνε το. Αν σου φταίει ο εαυτός σου θα σε παρακαλέσω να μην είσαι τόσο σκληρή μαζί σου και να δώσεις στον εαυτό σου την συμπόνοια που πρέπει, μην τιμωρείσαι μόνη σου, αρκετά πέρασες. Δεν είναι θέμα γοήτρου αλλά να τα βρεις με τον εαυτό σου και να συνεργαστείτε. Άνθρωπος είσαι και έτσι που έτυχαν όλα μαζί δεν είναι κακό να λυγίζεις.
Scroll to top icon