ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπη μου,Μακαρι να μπορουσα να σου πω ολα οσα σκεφτομαι τις τελευταιες μερες. Μακαρι ο καπνος απο τα τσιγαρα που εχω καταπιεσει ολα οσα θελω να πω να γινοταν λεξεις που να εσπαγαν τον τοιχο που εχεις υψωσει.Σε 13 μερες κλεινουμε 2 χρονια σχεσης. Η μαλλον θα κλειναμε...Μιας σχεσης παθους και τρελης αγαπης. Μιας σχεσης που αντεξε 1 χρονο αποσταση σε διαφορετικες ηπειρους, να μιλαμε μονο στο τηλεφωνο και να κανουμε σχεδια για το πως θα καταφερουμε να ζησουμε μαζι. Και τα καταφεραμε και βρεθηκαμε σε τριτη χωρα, εσυ σε αλλη ηπειρο παλι και εγω 4 ωρες μακρια απο την Ελλαδα με αεροπλανο. Αντεξαμε οταν ολοι μας κοροιδευαν και τα καταφεραμε. Κι ομως να που τωρα χωριζουμε.Ξερω πολυ καλα τι εκανα λαθος, η ρουτινα, η γκρινια και οι διαφωνιες μας εφαγαν. Κι ας μην ηταν ποτε μεγαλες, κι ας ηταν παντα ασημαντοι οι λογοι. Ποιος να αντεξει τοση ελλειψη επικοινωνιας? Μου ειπες τοσα πολλα εκεινο το βραδυ. Οτι δεν με αγαπας πια, οτι δεν εισαι ερωτευμενος μαζι μου αλλο και οτι πλεον μονο σαν συγκατοικοι μπορουμε να συμβιωσουμε. Και μετα παμε ταξιδι οι 2 μας, ταξιδι που ειχες κλεισει σαν δωρο για τα γενεθλια μου. Πως μπορεις να μου λες οτι δε με αγαπας πια? Ενταξει ο ερωτας αλλα η αγαπη? Αυτο δεν μπορει να φυγει και με συγχωρεις, ολα οσα κανεις για εμενα ακομη δεν δειχνουν οτι δε με αγαπας.Εφυγα για 2 μερες απο το σπιτι και οταν γυρισα σε βρηκα κομματια... Καθοσουν εκει και με κοιτουσες στα ματια επι ωρα χωρις να μιλας. Και το ξερω αυτο το βλεμμα. Το ξερω καλα.Μακαρι να μπορουσα να πατησω ενα κουμπι και να διαγραψω ολα οσα εκανα και σε ξενερωσαν. Μακαρι να εβλεπες πως φτανοντας στο σημειο να σε χασω ολα μου φαινονται γελοια και ασημαντα. Μακαρι να αφηνες για μια στιγμη εστω αυτον τον εγωισμο σου και να εβλεπες καθαρα, να θυμοσουν και να μας εδινες αλλη μια ευκαιρια. Μα τι λεω? Αυτο δε θα γινει ποτε και θα χωρισουμε και θα κανουμε αλλες σχεσεις και θα ξεπερασουμε καποια στιγμη ο ενας τον αλλο. Και παντα θα υπαρχει ενα αγκαθι οτι σκοτωσαμε τοσο αδικα κατι τοσο ωραιο. Δε θα σου πω τιποτα λοιπον. Θα τα κρατησω μεσα μου και θα τα κανω τσιγαρα και ποτο. Πηρες την αποφαση σου και δε θελω να σε επηρεασω. Πιο πολυ γιατι ξερω πως αυτο το ταρακουνημα μονο μπορουσε να με ξυπνησει και να δω ποσο ασχημα ηταν τα πραγματα τελευταια και ποσο εθελοτυφλουσα και συνεχιζα να φερομαι αδιαφορα. Μονο συγγνωμη θα ηθελα να σου πω που σε απογοητευσα. Που δεν εμεινα ιδια και αφησα τη ρουτινα να μας σκοτωσει. Μεσα μου θα ηθελα, οσο κι αν δεν πρεπει, να καταλαβεις καποτε ποσο αλλαξα, αν βρω ξανα αυτο το κοριτσι που γνωρισες 2 χρονια πριν και ξεχασεις το θυμο και την απογοητευση σου. Ισως με ερωτευτεις απο την αρχη. Μα δε θα σου πω λεξη. Αυτο θα ειναι μια δικη σου αποφαση και μονο. Κι εγω δεν θελω να ελπιζω οσο κι αν αυτο ειναι το μονο που με κραταει απο το να καταρρευσω. Να προσεχεις καρδια μου. Σ' ΑΓΑΠΩ και σε ευχαριστω για ολα.