ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άργησες πολύ...Τόσο καιρό όταν σε έβλεπα που μου κοβόταν τα πόδια..Η καρδιά μου χτυπούσε ανεξέλεκτα..Η αμήχανια μου μεγάλη που με κόπο έκρυβα..έβλεπα πως και συ ένιωθες αν όχι τα ίδια κάτι απ'όλα αυτα..και ο καιρός περνούσε..μέσα στην αμφιβολία..Όσες φορές με πήρες στην αγκαλιά σου ένιωθα τέλεια..απερίγραπτα..σαν να μου ζητούσες κάτι παραπάνω,μόνο που δεν το έκανες ποτέ..και το είχα τόσο ανάγκη..κριμα γιατι κουμποναμε τελεια!αυτο δεν μπορεις να το αρνηθεις..ομως νικησαν και παλι οι φοβοι σου..κατι σε κρατουσε.Κατι που ποτε δεν θα μαθω..αργα πια προσπαθησες ομως εχασα την εμπιστοσυνη μου γιατι πολυ απλα αφησες τοσες ευκαιρειες ανεκμεταλλευτες αρα δεν γουσταρες πραγματικα.