11.4.2016 | 03:19
Όταν αρχίζουν οι συγκρίσεις...
Έκατσα σήμερα και έψαξα πρώτη φορά στο ίντερνετ για ονόματα φίλων από το φοιτητικό παρελθόν. Που δουλεύουν, που ζουν, τι παραπάνω σπούδασαν.Νιώθω τόσο ανώριμη και πίσω σε σχέση με αυτούς ακαδημαϊκά, επαγγελματικά, προσωπικά.Είναι όμως τραγικό το να ζεις υπό σύγκριση. Το ότι έκατσα και το έψαξα είναι δείγμα του ότι μεγαλώνω? Δεν θέλω να ζω με συγκρίσεις στην πίσω σκέψη του μυαλού μου. Μήπως το κεφάλι μου μου λέει ότι πρέπει να προχωρήσω ή όλα αυτά είναι παιχνίδια κοινωνικών υποχρεώσεων που αρχίζουν και μου βγαίνουν σαν πρέπει τώρα στην τέταρτη δεκαετία της ζωής μου?
