Αν κάπου σε παρηγορεί αυτό, τον εαυτό της κορόιδευε τόσα χρόνια. Καταλαβαίνω ότι πληγώθηκες που ένα τόσο στενό συγγενικό σου πρόσωπο δεν δίσταζε να κατηγορεί εσένα για παρανοϊκή, αλλά εκ των πραγμάτων βλέπεις ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.Χρόνια σου πολλά μικρό Ζυγάκι, με υγεία και χαμόγελα μόνο!
5.10.2018 | 01:24
Όταν κάτι μένει στην καρδιά περισσότερο από ότι στο μυαλό,πονάει.
Από όταν ήμουν Πέμπτη Δημοτικού,άρχισα να καταλαβαίνω ότι η μαμά μου απατάει τον μπαμπά μου και όσο μεγάλωνα καταλαβαινα πως δεν θα αλλάξει αυτό. Της μιλούσα κάθε φορά,της έλεγα ότι ξέρω και κάθε φορά με έβγαζε -βγαζει- τρελή. Όμως,δεν είμαι. Πριν 4 χρόνια γνώρισε έναν και τον γνώρισε σε όλη την οικογένεια.Απο τότε κατάλαβα πως κάτι τρέχει.. Όταν πια ήμουν σίγουρη της μίλησα και με εβγαλε τρελή. Χθες(μιας και άλλαξε η μέρα),4 χρόνια μετά,την πιάνω με αυτό το άτομο στην κουζίνα να φιλιούνται και να χουφτωνονται. Ένιωσα την καρδιά μου να σπάει.Πεταω ένα "κατά τα άλλα με έβγαζες τρελή" και σηκώνομαι και φεύγω. Όταν γυρνάω,με καλοεπιανε και μου ζητούσε συγχώρεση. Οχι. Δεν υπαρχει συγχωρεση. Ξέχνα το μου λεει, περασε. Συγνώμη, πως γινεται να ξεχάσεις κάτι τέτοιο ; Οι πράξεις της τόσα χρόνια μου σημαδεύουν την καρδιά.. αυτό δεν συγχωρείται.. ούτε ξεχνιέται.Σήμερα έχω γενέθλια,κλείνω τα 18. Δεν θα αφήσω να με επηρεάσει κανείς και τίποτα. Σκουπίζουμε δάκρυα,μαζεύουμε κομμάτια και προχωράμε με χαμόγελο.
1
